뜻

1. to sail in company with

예문

• χάριν δὲ γηράσκουσαν ἐχθαίρω φίλων, καὶ τῶν καλῶν μὲν ὅστισ ἀπολαύειν θέλει, συμπλεῖν δὲ τοῖσ φίλοισι δυστυχοῦσιν οὔ. (Euripides, Heracles, episode, lyric 1:9)

  (에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:9)

• κἀν δέλτου πτυχαῖσ γράψασ ἔπεμψα πρὸσ δάμαρτα τὴν ἐμὴν πέμπειν Ἀχιλλεῖ θυγατέρ’ ὡσ γαμουμένην, τό τ’ ἀξίωμα τἀνδρὸσ ἐκγαυρούμενοσ, συμπλεῖν τ’ Ἀχαιοῖσ οὕνεκ’ οὐ θέλοι λέγων, εἰ μὴ παρ’ ἡμῶν εἶσιν ἐσ Φθίαν λέχοσ· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode 2:8)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode 2:8)

• οὕτωσ ἐπέπειστο τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρατεύεσθαι, συστρατηγεῖν, ἧσ ἔργον ἦν γαλήνην μὲν ἐπιτάξαι θαλάττῃ, θέροσ δὲ χειμῶνι, τάχοσ δὲ τοῖσ βραδυτάτοισ, ἀλκὴν δὲ τοῖσ ἀθυμοτάτοισ, τὸ δὲ τούτων ἀπιστότερον, φυγὴν Πομπηίῳ καὶ Πτολεμαίῳ ξενοκτονίαν, ἵνα καὶ Πομπήιοσ πέσῃ καὶ Καῖσαρ μὴ μιανθῇ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 6 2:1)

  (플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 6 2:1)

• οὕτωσ ἐπέπειστο τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρατεύεσθαι, συστρατηγεῖν· (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 6 4:1)

  (플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 6 4:1)

• πολίτασ δὲ παρεῖναι καὶ συμπλεῖν διὰ ταῦτα κελεύω, ὅτι καὶ πρότερόν ποτ’ ἀκούω ξενικὸν τρέφειν ἐν Κορίνθῳ τὴν πόλιν, οὗ Πολύστρατοσ ἡγεῖτο καὶ Ἰφικράτησ καὶ Χαβρίασ καὶ ἄλλοι τινέσ, καὶ αὐτοὺσ ὑμᾶσ συστρατεύεσθαι· (Demosthenes, Speeches, 29:1)

  (데모스테네스, Speeches, 29:1)

유사 형태

• συμπλοκῆς (24)
• συμπλοκὴν (22)
• συμπλοκὰς (21)
• συμπλεῖν (17)
• συμπλοκαῖς (15)
• συμπλοκαὶ (13)
• συμπλοκῇ (12)
• συμπλέκειν (11)
• συμπλοκήν (10)
• σύμπλουν (9)
• συμπληροῖ (9)
• σύμπλους (9)
• συμπλακεὶς (8)
• συμπλέων (7)
• συμπληροῦν (6)
• συμπλοκάς (5)
• συμπλέκων (4)
• συμπλάσας (4)
• συμπλοκὴ (3)
• συμπλέξας (3)
• συμπλοκῶν (3)
• συμπλεῦσαι (3)
• σύμπλανον (2)
• σύμπλοος (2)
• συμπλέξαι (2)
• συμπλήρωμα (2)
• συμπλάσαι (2)
• συμπλοκή (2)
• συμπλεῖ (1)
• σύμπλεων (1)
• σύμπλοι (1)
• συμπλέκει (1)
• συμπλεύσομαι (1)
• σύμπλοκος (1)
• συμπλείους (1)
• συμπλέοντα (1)
• συμπλήγδην (1)
• σύμπλοκα (1)
• σύμπλανε (1)
• συμπλέξασα (1)
• συμπλεκτόν (1)
• σύμπλοον (1)
• συμπλακείη (1)
• συμπλάττει (1)
• συμπλείω (1)
• συμπλεύσας (1)
• συμπλόων (1)
• συμπλέοι (1)
• Συμπληγάδα (1)
• συμπλοϊκαί (1)
• συμπλόους (1)
• συμπλακῇ (1)
• συμπλευσομένους (1)
• συμπλήρους (1)
• σύμπλασσε (1)
• συμπλείτω (1)
• συμπληθύει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.