Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συκοφαντιά

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συκοφαντιά

Structure: συκοφαντι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: from su_kofa/nths

Sense

  1. false accusation, slander, calumny
  2. a sophism

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative συκοφαντιά συκοφαντιᾱ́ συκοφαντιαί
Genitive συκοφαντιᾶς συκοφαντιαῖν συκοφαντιῶν
Dative συκοφαντιᾷ συκοφαντιαῖν συκοφαντιαῖς
Accusative συκοφαντιᾱ́ν συκοφαντιᾱ́ συκοφαντιᾱ́ς
Vocative συκοφαντιᾱ́ συκοφαντιᾱ́ συκοφαντιαί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτι ἡ συκοφαντία περιφέρει σοφὸν καὶ ἀπόλλυσι τὴν καρδίαν εὐτονίασ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 7:7)
  • ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀδικίᾳ συκοφαντία, ἀλαζονεία, φιλανθρωπία προσποίητοσ, κακοήθεια, πανουργία. (Aristotle, Virtues and Vices 39:1)
  • σὺ δὲ τὸ μέγιστον ὧν ἔχομεν ἀγαθῶν ἀφαιρῇ ἡμᾶσ, λέγω δὲ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἐν τῷ ποιεῖν ἐξουσίαν, καὶ τὰ μὲν ἄλλα οὐχ ὁρᾷσ ὅσα τῆσ ποιήσεωσ καλά, σκινδαλάμουσ δὲ καὶ ἀκάνθασ τινὰσ ἐκλέγεισ καὶ λαβὰσ τῇ συκοφαντίᾳ ζητεῖσ. (Lucian, 8:4)
  • καὶ ὁ μὲν νοῦσ ἀρχικόσ ἐστι τοῦ λόγου, ὁ δὲ λόγοσ ὑπηρετικὸσ τοῦ νοῦ, τύχῃ μὲν ἀνάλωτοσ, συκοφαντίᾳ δ’ ἀναφαίρετοσ, νόσῳ δ’ ἀδιάφθοροσ, γήρᾳ δ’ ἀλύμαντοσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 8 6:5)
  • ἐξ ἀρχῆσ οὖν ἅπαντα τὰ πραχθέντα τούτῳ πρὸσ Πασίωνα καὶ Ἀπολλόδωρον ὡσ ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων εἰπεῖν πειράσομαι, ἐξ ὧν εὖ οἶδ’ ὅτι ἥ τε τούτου συκοφαντία φανερὰ γενήσεται, καὶ ὡσ οὐκ εἰσαγώγιμοσ ἡ δίκη γνώσεσθ’ ἅμα ταῦτ’ ἀκούσαντεσ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 4:2)

Synonyms

  1. false accusation

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION