προπέτεια
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
προπέτεια
Structure:
προπετει
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- reckless haste, vehemence, rashness, indiscretion
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἥ τε γὰρ προπέτεια καὶ ἡ ἀδικία καὶ τὸ πρὸσ τὰ Εὐμάθουσ πράγματα προσελθεῖν πεποιημένοισ μᾶλλον ἐοίκεν ἢ αὐτοφυέσι. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 1:8)
- ἴσωσ μὲν γὰρ οὐδ’ ἄλλοτε καλῶσ ἔχον ἐστίν, αἰτηθέντοσ ἑτέρου, παρωσαμένουσ ἐκεῖνον αὐτοὺσ ἐπαγγέλλεσθαι δόξομεν γὰρ ἅμα καὶ τοῦτον ὡσ παρασχεῖν ὃ αἰτεῖται μὴ δυνάμενον, κἀκεῖνον ὡσ αἰτεῖν παρ’ ὧν δύναται λαβεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ὀνειδίζειν μάλιστα δ’ ὕβριν φέρει περὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἡ τοιαύτη προπέτεια καὶ θρασύτησ. (Plutarch, De garrulitate, section 19 2:3)
- δόξομεν γὰρ ἅμα καὶ τοῦτον ὡσ παρασχεῖν ὃ αἰτεῖται μὴ δυνάμενον, κἀκεῖνον ὡσ αἰτεῖν παρ’ ὧν δύναται λαβεῖν οὐκ ἐπιστάμενον, ὀνειδίζειν μάλιστα δ’ ὕβριν φέρει περὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἡ τοιαύτη προπέτεια καὶ θρασύτησ· (Plutarch, De garrulitate, section 19 6:1)
- ἀκρασίασ δὲ τὸ μὲν προπέτεια τὸ δ’ ἀσθένεια. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 98:4)
- ἐπισφαλὲσ προπέτεια· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , 4:13)
- μικρὰ δέ μου ἀκούσατε, ἵνα μηδεὶσ ὑπολάβῃ ὑμῶν, ὡσ ἐγὼ προπετείᾳ ἢ ἄλλῃ τινὶ ἀδικίᾳ πρὸσ τὰ Εὐμάθουσ πράγματα προσῆλθον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 5 1:2)
- μικρὰ δέ μου ἀκούσατε, ἵνα μηδεὶσ ὑπολάβῃ ὑμῶν, ὡσ ἐγὼ προπετείᾳ ἢ ἄλλῃ τινὶ ἀδικίᾳ πρὸσ τὰ Εὐμάθουσ πράγματα προσῆλθον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 1:7)
- τοὺσ δ’ ἐν τέλει τῶν Γαλιλαίων ὅσον ἑβδομήκοντα πάντασ βουλόμενοσ ἐν προφάσει φιλίασ καθάπερ ὅμηρα τῆσ πίστεωσ ἔχειν φίλουσ τε καὶ συνεκδήμουσ ἐποιησάμην ἐπί τε κρίσεισ παρελάμβανον καὶ μετὰ γνώμησ τῆσ ἐκείνων τὰσ ἀποφάσεισ ἐποιούμην, μήτε προπετείᾳ πειρώμενοσ τοῦ δικαίου διαμαρτάνειν καθαρεύειν τε παντὸσ ἐπ’ αὐταῖσ λήμματοσ. (Flavius Josephus, 93:1)
