Sense

1. self-will, wilfulness, stubbornness, contumacy, presumption

Examples

• πέπαυται εὐφροσύνη τυμπάνων, πέπαυται αὐθαδεία καὶ πλοῦτος ἀσεβῶν, πέπαυται φωνὴ κιθάρας. (Septuagint, Liber Isaiae 24:8)
• μὴ οὖν λανθανέτω σε ὅτι διὰ τοῦ ἀρέσκειν τοῖς ἀνθρώποις καὶ τὸ πράττειν ἐστίν, ἡ δ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικος. (Plato, Epistles, Letter 4 11:3)
• ἀλλ ἐκεῖ μὲν ὕβρις ἦν καὶ τρυφὴ σὺν αὐθαδείᾳ τὸ μάλιστα δυσχεραινόμενον: (Plutarch, , chapter 19 4:1)
• τοῦ μέντοι περὶ τὰς ὁμιλίας ὄγκου καὶ τοῦ πρὸς τὸν δῆμον ἀτενοῦς ἐφιλονείκει μηδὲν ὑφελεῖν μηδὲ χαλάσαι, καίτοι τῶν πραγμάτων αὐτῷ χάριτος ἐνδεῶν ὄντων, καὶ Πλάτωνος ἐπιτιμῶντος, ὡς εἰρήκαμεν, καὶ γράφοντος ὅτι ἡ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικός ἐστιν, ἀλλὰ φύσει τε φαίνεται πρὸς τὸ πιθανὸν δυσκεράστῳ κεχρημένος, ἀντισπᾶν τε τοὺς Συρακουσίους ἄγαν ἀνειμένους καὶ διατεθρυμμένους προθυμούμενος. (Plutarch, Dion, chapter 52 4:1)
• οἱ δὲ μᾶλλον αὐθαδείᾳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ πρὸς ἔνδειξιν ἰσχύος περιφρονῆσαι Λακεδαιμονίων. (Plutarch, , chapter 31 1:3)

Similar forms

• αὐθάδειαν (40)
• αὐθαδείας (31)
• αὔθαδες (22)
• αὐθάδεις (22)
• αὐθαδείᾳ (13)
• αὐθάδεια (7)
• αὐθάδεσι (2)
• αὐθάδειά (2)
• αὐθάδειάν (2)
• αὐθάδεας (1)
• αὐθαδεστέρα (1)
• αὐθαδεία (1)
• αὐθάδεάς (1)
• αὐθαδέστερα (1)
• αὐθάδει? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.