뜻

1. 혼합, 비빔
2. 혼동, 혼란
4. 난, 반란, 추락

1. a mixing
2. confounding
3. disturbing
4. overthrow, revolt

예문

• ὥσ μοι πάντεσ εἰσ ἓν ἥκετε, σύγχυσιν ἔχοντεσ καὶ ταραγμὸν ὀμμάτων. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode18)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode18)

• ὃ δὴ κατὰ λόγον καὶ προσηκόντωσ ἐθαυμάσθη, μετὰ τοσαύτασ τροπὰσ στρατοπέδων καὶ φόνουσ στρατηγῶν καὶ σύγχυσιν ὅλησ ὁμοῦ τῆσ Ῥωμαίων ἡγεμονίασ εἰσ ἀντίπαλα τῷ θαρρεῖν καθισταμένων· (Plutarch, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 6:1)

  (플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 6:1)

• τὰ δ’ ἐν ὑμῖν ἀκόλαστα οὐδὲ τὸν νόμον ἔχουσα σύμμαχον ἡ φύσισ ἐντὸσ ὁρ́ων καθείργνυσιν ἀλλ’ ὥσπερ ὑπὸ ῥεύματοσ ἐκφερόμενα πολλαχοῦ ταῖσ ἐπιθυμίαισ δεινὴν ὕβριν καὶ ταραχὴν καὶ σύγχυσιν ἐν τοῖσ ἀφροδισίοισ ἀπεργάζεται τῆσ φύσεωσ. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 16:1)

  (플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 16:1)

• ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνοί τε διὰ Νικίου μάλιστα τῆσ εἰρήνησ τυχόντεσ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἀπολαβόντεσ ὑπερηγάπων αὐτόν, ἔν τε τοῖσ Ἕλλησι λόγοσ ἦν ὡσ Περικλέουσ μὲν συνάψαντοσ αὐτοῖσ, Νικίου δὲ λύσαντοσ τὸν πόλεμον, οἵ τε πλεῖστοι τὴν εἰρήνην Νικίειον ὠνόμαζον, οὐ μετρίωσ ἀνιώμενοσ ὁ Ἀλκιβιάδησ καὶ φθονῶν ἐβούλευε σύγχυσιν ὁρκίων. (Plutarch, , chapter 14 2:1)

  (플루타르코스, , chapter 14 2:1)

• εἰ δὲ μή, ταραχὴν καὶ σύγχυσιν ἔσεσθαι καὶ μεταστάσεισ εἰσ τὸ πρῶτον εὐθὺσ τριπλάσιον ἐκ τοῦ πρώτου διπλασίου τῶν συμπληροῦν ἑκάτερον ὀφειλόντων. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 20 4:1)

  (플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 20 4:1)

• ὡσ ἄνολβον εἶχεσ ὄμμα σύγχυσίν τ’, εἰ μὴ νεῶν χιλίων ἄρχων τὸ Πριάμου πεδίον ἐμπλήσεισ δορόσ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:4)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:4)

유사 형태

• σύγχυσιν (40)
• συγχύσει (15)
• Σύγχυσις (14)
• συγχύσεως (11)
• σύγχυσίν (2)
• σύγχυσίς (1)
• συγχύσεις (1)
• συγχύσεώς (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록