Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στρατιώτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στρατιώτης στρατιώτου

Structure: στρατιωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: stratia/

Sense

  1. soldier, warrior
  2. mercenary

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative στρατιώτης στρατιώτᾱ στρατιῶται
Genitive στρατιώτου στρατιώταιν στρατιωτῶν
Dative στρατιώτῃ στρατιώταιν στρατιώταις
Accusative στρατιώτην στρατιώτᾱ στρατιώτᾱς
Vocative στρατιῶτα στρατιώτᾱ στρατιῶται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ γὰρ δι’ ὅλησ ἡμέρασ προσβαλὼν τοῖσ ἀλλοφύλοισ ὁ Δαυὶδ πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτεινε μετὰ τῶν τοῦ ἔθνουσ στρατιωτῶν, (Septuagint, Liber Maccabees IV 3:7)
  • μετὰ Πυθόδοτον ἔστι Σωσιγένησ, ἐφ’ οὗ τὴν ἐνάτην διελήλυθεν κατὰ Φιλίππου δημηγορίαν περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ στρατιωτῶν, ἵνα μὴ διαλυθῇ τὸ μετὰ Διοπείθουσ ξενικόν, ἀρχὴν ἔχουσαν ταύτην· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 10 2:9)
  • τάχα δ̓ ἄν τινα ἐκπλήξειε τῆσ κατ̓ ὀρθὸν λογισμὸν καὶ στρατιωτῶν πλῆθοσ, ὧν οἱ μὲν προωθοῦντεσ, οἱ δὲ ἐν τῇ τάξει τῆσ προσαγορεύσεωσ μὴ μένοντεσ. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 29:2)
  • τῶν δὲ στρατιωτῶν εἴ τισ τελευτήσειε, διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν τοῦ σώματοσ· (Aristotle, Economics, Book 2 51:1)
  • ἀγανακτούντων δὲ τῶν στρατιωτῶν ἔφη αὐτοῖσ τοὺσ ἐμπόρουσ τε καὶ ἀγοραίουσ ἅπαντα ὡσαύτωσ πωλήσειν. (Aristotle, Economics, Book 2 84:2)

Synonyms

  1. soldier

  2. mercenary

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION