Sense

1. to serve in war, serve as a soldier, do military service, take the field, march
2. to serve, take the field, having been a soldier
3. to lead an army, march

Examples

• Ἀλκιβιάδου δὲ καὶ στρατευομένου πολλάκισ καὶ στρατηγοῦντοσ ἀπέλαυσαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ παρὼν ἐκράτει τῶν ἐχθρῶν ὅσον ἐβούλετο, καὶ μὴ παρόντοσ ἴσχυσαν αἱ διαβολαί· (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 1:2)
• καὶ γάρ τινα τυχεῖν αὐτῶν ἀποδεδημηκότα καὶ αὐτὸν ἐσ τὴν τῶν Μαύρων, ἀδελφοῦ αὐτῷ ἐν τῇ γῇ στρατευομένου. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 282)
• Τιμαίαν γὰρ τὴν Ἄγιδοσ γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ στρατευομένου καὶ ἀποδημοῦντοσ οὕτω διέφθειρεν ὥστε καὶ κύειν ἐξ Ἀλκιβιάδου καὶ μὴ ἀρνεῖσθαι, καὶ τεκούσησ παιδάριον ἄρρεν ἔξω μὲν Λεωτυχίδην καλεῖσθαι, τὸ δ’ ἐντὸσ αὐτοῦ ψιθυριζόμενον ὄνομα πρὸσ τὰσ φίλασ καὶ τὰσ ὀπαδοὺσ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ Ἀλκιβιάδην εἶναι· (Plutarch, , chapter 23 7:1)
• ὕστερον δ’ Ἀλεξάνδρου ἐπὶ τὴν Ἀσίαν στρατευομένου καὶ φυγόντοσ Ἁρπάλου μετὰ χρημάτων εἰσ Ἀθήνασ, τὸ μὲν πρῶτον ἐκώλυσεν αὐτὸν εἰσδεχθῆναι· (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 34:2)
• μετὰ δὲ ταῦτα χρόνῳ ὕστερον παιδίων αὐτῇ δυοῖν ἤδη γεγενημένων, καὶ τοῦ μὲν πατρὸσ στρατευομένου καὶ ἀποδημοῦντοσ μετὰ Θρασυβούλου, αὐτὴ δ’ οὖσ’ ἐν ἀπορίαισ ἠναγκάσθη τὸν Κλεινίαν τὸν τοῦ Κλειδίκου τιτθεῦσαι, τῷ μὲν εἰσ ἔμ’ ἥκοντι κινδύνῳ νῦν μὰ τὸν Δι’ οὐχὶ συμφέρον πρᾶγμα ποιήσασα ἀπὸ γὰρ ταύτησ τῆσ τιτθείασ ἅπασ’ ἡ περὶ ἡμᾶσ γέγονεν βλασφημία, τῇ μέντοι ὑπαρχούσῃ πενίᾳ ἴσωσ καὶ ἀναγκαῖα καὶ ἁρμόττοντα ποιοῦσα. (Demosthenes, Speeches 51-61, 59:1)

Similar forms

• στράτευμα (560)
• στρατείας (490)
• στρατείαν (318)
• στρατεύειν (149)
• στρατεύματι (112)
• στρατεύσας (78)
• στρατεία (77)
• στρατείαις (69)
• στρατεύματα (59)
• στρατειῶν (40)
• στρατείᾳ (32)
• στρατεῦσαι (31)
• στράτευμ (25)
• στρατεύει (23)
• στρατεύεται (17)
• στρατεύμασι (13)
• στρατεύσειν (12)
• στρατεύηται (8)
• στρατεῖαι (8)
• στρατεύων (8)
• στρατεύοιτο (7)
• στρατεύουσι (6)
• στρατεύομαι (5)
• στρατεῦσαί (5)
• στράτευμά (4)
• στρατεύοντι (4)
• στρατεύοντα (3)
• στρατεύῃ (3)
• στρατεύωσιν (2)
• στράτευσιν (2)
• στρατε (1)
• στρατ[είασ] (1)
• στρατεύεσθε (1)
• στράτευσον (1)
• στρατεύοισθ (1)
• στρατευσίμῳ (1)
• σ[τρατείᾳ (1)
• στρατείης (1)
• στρατευτέον (1)
• στρατεύεις (1)
• στρατεῦσαν (1)
• στρατεύσοι (1)
• στράτευε (1)
• στρατεύη (1)
• στρατεύσιμα (1)
• στρα]τείας (1)
• στρατευέσθω (1)
• στρατεύσασα (1)
• στρατεύσωσι (1)
• στρατεύοιτ (1)
• στρατεύματά (1)
• στρατεύου (1)
• στρατεύσῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.