στρατεύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
στρατεύω
Structure:
στρατεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to serve in war, serve as a soldier, do military service, take the field, march
- to serve, take the field, having been a soldier
- to lead an army, march
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πάλιν δὲ τἀναντία σκοποῦσιν Ἆγισ μὲν οὐδὲν ἀπεδείξατο στρατηγίασ ἔργον, ἀλλὰ προανῃρέθη, ταῖσ δὲ Κλεομένουσ νίκαισ πολλαῖσ καὶ καλαῖσ γενομέναισ παραβαλεῖν ἔστι Τιβερίου τὴν ἐν Καρχηδόνι τοῦ τείχουσ κατάληψιν, οὐ μικρὸν ἔργον, καὶ τὰσ ἐν Νομαντίᾳ σπονδάσ, αἷσ δισμυρίουσ Ῥωμαίων στρατιώτασ οὐκ ἔχοντασ ἄλλην ἐλπίδα σωτηρίασ περιεποίησε καὶ Γάιοσ δὲ πολλὴν μὲν αὐτόθι, πολλὴν δὲ ἐν Σαρδόνι στρατευόμενοσ ἀνδραγαθίαν ἔφηνεν, ὥστε τοῖσ πρώτοισ ἂν ἐναμίλλουσ Ῥωμαίων γενέσθαι στρατηγοῖσ, εἰ μὴ προανῃρέθησαν. (Plutarch, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 3 2:1)
- ὁ μὲν γὰρ Νέστωρ στρατευόμενοσ ἐν Τροίᾳ σεμνὸσ ἦν καὶ πολυτίμητοσ, ὁ δὲ Πηλεὺσ καὶ ὁ Λαέρτησ οἰκουροῦντεσ ἀπερρίφησαν καὶ κατεφρονήθησαν. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 8 3:2)
- οὐ γὰρ ἀκονῶν ξίφοσ οὐδὲ λόγχην χαράττων οὐδὲ λαμπρύνων κράνοσ οὐδὲ στρατευόμενοσ οὐδ’ ἐρέττων, ἀλλ’ ἀντίθετα καὶ πάρισα καὶ ὁμοιόπτωτα κολλῶν καὶ συντιθείσ, μονονοὺ κολαπτῆρσι καὶ ξυστῆρσι τὰσ περιόδουσ ἀπολεαίνων καὶ ῥυθμίζων ἐγήρασε. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 2:2)
- "ὅσ γε περιήγετο στρατευόμενοσ αὐλητρίδασ καὶ ψαλτρίασ καὶ πεζὰσ ἑταίρασ, καὶ τῶν χρημάτων τῶν εἰσφερομένων εἰσ τὸν πόλεμον τὰ μὲν εἰσ ταύτην τὴν ὕβριν ἀνήλισκε, τὰ δ’ αὐτοῦ κατέλειπεν Ἀθήνησιν τοῖσ τε λέγουσιν καὶ τὰ ψηφίσματα γράφουσιν καὶ τῶν ἰδιωτῶν τοῖσ δικαζομένοισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:191)
- οὐ φοβεῖται θάλασσαν ὁ μὴ πλέων οὐδὲ πόλεμον ὁ μὴ στρατευόμενοσ, οὐδὲ λῃστὰσ ὁ οἰκουρῶν οὐδὲ συκοφάντην ὁ πένησ οὐδὲ φθόνον ὁ ἰδιώτησ, οὐδὲ σεισμὸν ὁ ἐν Γαλάταισ οὐδὲ κεραυνὸν ὁ ἐν Αἰθίοψιν· (Plutarch, De superstitione, section 3 3:3)
Derived
- ἐκστρατεύω (to march out, to take the field, to have ended the campaign)
- ἐπιστρατεύω (to march against, make war upon, to make an expedition)
- συνεπιστρατεύω (to join in making war, with)
- συστρατεύω (to make a campaign or serve together, to join or share in an expedition, with)