Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στρατεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στρατεύω

Structure: στρατεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: strato/s

Sense

  1. to serve in war, serve as a soldier, do military service, take the field, march
  2. to serve, take the field, having been a soldier
  3. to lead an army, march

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στρατεύω στρατεύεις στρατεύει
Dual στρατεύετον στρατεύετον
Plural στρατεύομεν στρατεύετε στρατεύουσιν*
SubjunctiveSingular στρατεύω στρατεύῃς στρατεύῃ
Dual στρατεύητον στρατεύητον
Plural στρατεύωμεν στρατεύητε στρατεύωσιν*
OptativeSingular στρατεύοιμι στρατεύοις στρατεύοι
Dual στρατεύοιτον στρατευοίτην
Plural στρατεύοιμεν στρατεύοιτε στρατεύοιεν
ImperativeSingular στράτευε στρατευέτω
Dual στρατεύετον στρατευέτων
Plural στρατεύετε στρατευόντων, στρατευέτωσαν
Infinitive στρατεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στρατευων στρατευοντος στρατευουσα στρατευουσης στρατευον στρατευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στρατεύομαι στρατεύει, στρατεύῃ στρατεύεται
Dual στρατεύεσθον στρατεύεσθον
Plural στρατευόμεθα στρατεύεσθε στρατεύονται
SubjunctiveSingular στρατεύωμαι στρατεύῃ στρατεύηται
Dual στρατεύησθον στρατεύησθον
Plural στρατευώμεθα στρατεύησθε στρατεύωνται
OptativeSingular στρατευοίμην στρατεύοιο στρατεύοιτο
Dual στρατεύοισθον στρατευοίσθην
Plural στρατευοίμεθα στρατεύοισθε στρατεύοιντο
ImperativeSingular στρατεύου στρατευέσθω
Dual στρατεύεσθον στρατευέσθων
Plural στρατεύεσθε στρατευέσθων, στρατευέσθωσαν
Infinitive στρατεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στρατευομενος στρατευομενου στρατευομενη στρατευομενης στρατευομενον στρατευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστράτευον ἐστράτευες ἐστράτευεν*
Dual ἐστρατεύετον ἐστρατευέτην
Plural ἐστρατεύομεν ἐστρατεύετε ἐστράτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστρατευόμην ἐστρατεύου ἐστρατεύετο
Dual ἐστρατεύεσθον ἐστρατευέσθην
Plural ἐστρατευόμεθα ἐστρατεύεσθε ἐστρατεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἴδετε, ἐγώ εἰμι στρατεύομαι ἐν Ἀραβὼθ τῆσ ἐρήμου ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ρῆμα παρ’ ὑμῶν τοῦ ἀπαγγεῖλαί μοι. (Septuagint, Liber II Samuelis 15:28)
  • στρατεύομαι δὲ ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐπὶ τὰσ ἡδονάσ, οὐ κελευστόσ, ἀλλὰ ἑκούσιοσ, ἐκκαθᾶραι τὸν βίον προαιρούμενοσ. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 8:10)
  • ἐπὶ γὰρ τὴν ἐμὴν στρατεύομαι πόλιν. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 6:5)
  • τετταρακοστὸν μὲν ἔτοσ ἐστί μοι τοῦτο, ἐξ οὗ στρατεύομαι περὶ τῆσ πατρίδοσ, τριακοστὸν δ’ ἐξ οὗ στρατιωτικῆσ ἀεί τινοσ ἡγεμονίασ τυγχάνων, τοτὲ μὲν σπείρασ ἡγούμενοσ, τοτὲ δ’ ὅλου τάγματοσ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῶν ὑπάτων Γαίου Ἀκυλλίου καὶ Τίτου Σικκίου, οἷσ ἐψηφίσατο ἡ βουλὴ τὸν κατὰ Οὐολούσκων πόλεμον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 36 4:5)
  • ἐγὼ μὲν γάρ, ἔφη, στρατεύομαι πάλιν δεῦρο εἰσ τὸ ἐπιὸν θέροσ· (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 14:3)

Synonyms

  1. to lead an army

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION