뜻

1. the members of a party or faction, partisans

예문

• ὅσοι δὲ τοῦ Βάρκα διαπολῖται τὴν Βάρκα τε καὶ Ἀσδρούβα δύναμιν ἐδεδοίκεσαν, ὡσ ἔμαθον αὐτοὺσ τεθνεῶτασ, Ἀννίβα κατεφρόνουν ὡσ νέου, καὶ τοὺσ ἐκείνων φίλουσ τε καὶ στασιώτασ ἐδίωκον ἐπὶ τοῖσ ἐκείνων ἐγκλήμασιν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)

• οἳ δ’ ἕνεκά τινων, στασιώτασ ἀλλ’ οὐ πολίτασ τούτουσ φαμέν, καὶ τὰ τούτων δίκαια ἅ φασιν εἶναι, μάτην εἰρῆσθαι. (Plato, Laws, book 4 68:1)

  (플라톤, Laws, book 4 68:1)

• Οἴκτου δὲ πολλοῦ σὺν λογισμῷ τοὺσ πένητασ ἐπιλαμβάνοντοσ ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν, ὡσ οὐκ ἐν ἰσονόμῳ πολιτευσόντων ἔτι, ἀλλὰ δουλευσόντων κατὰ κράτοσ τοῖσ πλουσίοισ, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου, τοιαῦτα δεδιότοσ τε καὶ πάσχοντοσ ὑπὲρ αὐτῶν, σύν τε οἰμωγῇ προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἑσπέρασ καὶ θαρρεῖν ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσασ ὁ Γράκχοσ ἔτι νυκτὸσ τοὺσ στασιώτασ συναγαγὼν καὶ σημεῖον, εἰ καὶ μάχησ δεήσειεν, ὑποδείξασ κατέλαβε τοῦ Καπιτωλίου τὸν νεών, ἔνθα χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ τὰ μέσα τῆσ ἐκκλησίασ. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 2 2:1)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2 2:1)

• συλλέξασ δὲ στασιώτασ καὶ τῷ λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰσ μηχανᾶται τοιάδε. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 59 4:3)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 59 4:3)

• διενειχθέντων δὲ ἐν Κρήτῃ περὶ τῆσ βασιληίησ τῶν Εὐρώπησ παίδων Σαρπηδόνοσ τε καὶ Μίνω, ὡσ ἐπεκράτησε τῇ στάσι Μίνωσ, ἐξήλασε αὐτόν τε Σαρπηδόνα καὶ τοὺσ στασιώτασ αὐτοῦ, οἳ δὲ ἀπωσθέντεσ ἀπίκοντο τῆσ Ἀσίησ ἐσ γῆν τὴν Μιλυάδα· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 173 3:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 173 3:1)

유사 형태

• στασιῶται (13)
• στασιώτας (8)
• στασιωτῶν (6)
• στασιώταις (6)
• στασιώτῃσι (3)
• στασιώτης (2)
• στασιώτην (2)
• στασιωτέων (2)
• στασιωτικὸν (1)
• στασιωτείας (1)
• στασιωτικὰ (1)
• στασιωτεῖαι (1)
• στασιωτικῶς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.