뜻

1. the members of a party or faction, partisans

예문

• ὅσοι δὲ τοῦ Βάρκα διαπολῖται τὴν Βάρκα τε καὶ Ἀσδρούβα δύναμιν ἐδεδοίκεσαν, ὡς ἔμαθον αὐτοὺς τεθνεῶτας, Ἀννίβα κατεφρόνουν ὡς νέου, καὶ τοὺς ἐκείνων φίλους τε καὶ στασιώτας ἐδίωκον ἐπὶ τοῖς ἐκείνων ἐγκλήμασιν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)

• οἳ δ ἕνεκά τινων, στασιώτας ἀλλ οὐ πολίτας τούτους φαμέν, καὶ τὰ τούτων δίκαια ἅ φασιν εἶναι, μάτην εἰρῆσθαι. (Plato, Laws, book 4 68:1)

  (플라톤, Laws, book 4 68:1)

• Οἴκτου δὲ πολλοῦ σὺν λογισμῷ τοὺς πένητας ἐπιλαμβάνοντος ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν, ὡς οὐκ ἐν ἰσονόμῳ πολιτευσόντων ἔτι, ἀλλὰ δουλευσόντων κατὰ κράτος τοῖς πλουσίοις, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου, τοιαῦτα δεδιότος τε καὶ πάσχοντος ὑπὲρ αὐτῶν, σύν τε οἰμωγῇ προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἑσπέρας καὶ θαρρεῖν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσας ὁ Γράκχος ἔτι νυκτὸς τοὺς στασιώτας συναγαγὼν καὶ σημεῖον, εἰ καὶ μάχης δεήσειεν, ὑποδείξας κατέλαβε τοῦ Καπιτωλίου τὸν νεών, ἔνθα χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ τὰ μέσα τῆς ἐκκλησίας. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 2 2:1)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2 2:1)

• συλλέξας δὲ στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται τοιάδε. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 59 4:3)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 59 4:3)

• διενειχθέντων δὲ ἐν Κρήτῃ περὶ τῆς βασιληίης τῶν Εὐρώπης παίδων Σαρπηδόνος τε καὶ Μίνω, ὡς ἐπεκράτησε τῇ στάσι Μίνως, ἐξήλασε αὐτόν τε Σαρπηδόνα καὶ τοὺς στασιώτας αὐτοῦ, οἳ δὲ ἀπωσθέντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης ἐς γῆν τὴν Μιλυάδα: (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 173 3:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 173 3:1)

유사 형태

• στασιῶται (13)
• στασιώτας (8)
• στασιωτῶν (6)
• στασιώταις (6)
• στασιώτῃσι (3)
• στασιώτην (2)
• στασιωτέων (2)
• στασιώτης (2)
• στασιωτεῖαι (1)
• στασιωτικῶς (1)
• στασιωτικὸν (1)
• στασιωτείας (1)
• στασιωτικὰ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.