- ">περιθεῖναι πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵν’ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ πολλάκισ ἁλλομένη τὸν παλμὸν εἰσ ὑπεῖκον καὶ μαλακὸν ποιῆται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:3)
- τῇ δὲ δὴ πηδήσει τῆσ καρδίασ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ καὶ τῇ τοῦ θυμοῦ ἐγέρσει, προγιγνώσκοντεσ ὅτι διὰ πυρὸσ ἡ τοιαύτη πᾶσα ἔμελλεν οἴδησισ γίγνεσθαι τῶν θυμουμένων, ἐπικουρίαν αὐτῇ μηχανώμενοι τὴν τοῦ πλεύμονοσ ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἐντὸσ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵνα τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῶμα δεχομένη, ψύχουσα, ἀναπνοὴν καὶ ῥᾳστώνην ἐν τῷ καύματι παρέχοι· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 344:2)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 344:2)
- Κεφαλὴν μέντοι ἀνεξηράνθαι χρὴ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ὑπὸ σπόγγου ἐκμασσομένην, καὶ μὴ διαψύχεσθαι τὰ ἄκρεα, μήτε τὴν κεφαλὴν, μήτε τὸ ἄλλο σῶμα‧ καὶ μήτε νεοῤῬόφητον μήτε νεόποτον λούεσθαι, μηδὲ Ῥοφέειν, μηδὲ πίνειν ταχὺ μετὰ τὸ λουτρόν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 18.5)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 18.5)
- Ἐπὴν δὲ καύσῃσ, φακοὺσ καὶ ὀρόβουσ ἑψήσασ ἐν ὕδατι, τρίψασ λείουσ, κατάπασσε πέντε ἢ ἓξ ἡμέρασ‧ τῇ δὲ ἑβδόμῃ σπόγγον μαλθακὸν τάμνειν ὡσ λεπτότατον, πλάτοσ δὲ εἶναι τοῦ σπόγγου ὅσον ἓξ δακτύλων πάντη‧ ἔπειτα ἐπιθεῖναι ἐπὶ τὸν σπόγγον ὀθόνιον ἴσον τῷ σπόγγῳ λεπτὸν καὶ λεῖον, ἀλείψασ μέλιτι‧ ἔπειτα ὑποβαλὼν τῷ δακτύλῳ τῷ λιχανῷ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ μέσον τὸν σπόγγον, ὦσαι κάτω τῆσ ἕδρησ ὡσ προσωτάτω‧ ἔπειτα ἐπὶ τὸν σπόγγον προσθεῖναι εἴριον, ὡσ ἂν ἐν τῇ ἕδρῃ ἀτρεμίζῃ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 2.7)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 2.7)
- Ὁκόσον δὴ, σηπομένησ τῆσ σύριγγοσ, χαλᾶτα τοῦ ὠμολίνου, τοῦτο ἐπιτείνειν καὶ ἐπιστρέφειν αἰεὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέρην‧ ἢν δέ σοι τὸ ὠμόλινον διασαπῇ πρόσθεν ἢ τὴν σύριγγα διαβρωθῆναι, πρὸσ τὴν τρίχα προσάψασ ἕτερον ὠμόλινον διεῖναι καὶ ἀφάψαι ἡ̔ γὰρ θρὶξ διὰ τοῦτο παραβάλλεται τῷ ὠμολίνῳ ὅτι ἄσηπτόσ ἐστιν̓‧ ἐπὴν δὲ διασαπῇ ἡ σύριγξ, τάμνεσθαι χρὴ σπόγγον μαλακὸν ὡσ λεπτότατον προστεθέντα‧ ἔπειτα ἐσ μὲν τὴν σύριγγα ἄνθοσ χαλκοῦ ὀπτὸν συχνὸν τῇ μήλῃ ἐνθεῖναι, τὸν δὲ σπόγγον ἀλεῖψαι μέλιτι, καὶ ὑποβαλὼν μέσον τῷ λιχανῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ ὦσαι πρόσω, καὶ προσθεὶσ ἕτερον σπόγγον ἀναδῆσαι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅν περ καὶ ἐπὶ τῇσιν αἱμοῤῬοί̈σιν‧ τῇ δὲ αὔριον ἀπολύσασ, περινίψαι ὕδατι θερμῷ, καὶ σπόγγῳ τῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ πειρᾷν διακαθαίρειν τὴν σύριγγα, καὶ αὖθισ πάλιν τὸ ἄνθοσ ἐπιδῆσαι‧ ταῦτα ποιέειν ἑπτὰ ἡμέρασ, ἐν ταύτῃσι γὰρ μάλιστα ὁ χιτὼν τῆσ σύριγγοσ ἐκσήπεται‧ τὸ δὲ λοιπὸν, ἔστ’ ἂν ὑγιανθῇ, τουτέῳ ἐπιδεῖν‧ κατὰ γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ τοῦ σπόγγου διαναγκαζομένη καὶ ἀναπτυσσομένη ἡ σύριγξ οὔτε πάλιν ξυμπέσοι ἂν, οὔτε τὸ μὲν αὐτῆσ ὑγιανθείη ἂν, τὸ δὲ πάλιν ξυμπληρωθείη, ἀλλ’ ἐν ἑωυτῇ πᾶσα ὑγιὴσ ἔσται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 4.2)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 4.2)