Sense

1. A master of one's craft
2. One who is wise, prudent, a philosopher
3. teacher, tutor
4. (slang)(pejorative) One who makes a profit off of false wisdom: cheat, swindler

Examples

• τελευτῶν δ’ οὐ τὰ ἔργα καὶ τὰσ πράξεισ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺσ λόγουσ ἐπαινεῖ τοὺσ εἰρημένουσ ὑφ’ αὑτοὺ καὶ γεγραμμένουσ, ὥσπερ Ἰσοκράτει καὶ Ἀναξιμένει τοῖσ σοφισταῖσ διαμειρακιευόμενοσ, οὐ τὸν Ῥωμαίων δῆμον ἄγειν ἀξιῶν καὶ ὀρθοῦν, βριθύν, ὁπλιτοπάλαν, δάϊον ἀντιπάλοισ. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 2 2:1)
• "ὁ δ’ Ἡρακλῆσ, οὔπω τὸν Προμηθέα λελυκὼσ οὐδὲ τοῖσ περὶ τὸν Χείρωνα καὶ Ἄτλαντα σοφισταῖσ διειλεγμένοσ ἀλλὰ νέοσ ὢν καὶ κομιδῇ Βοιώτιοσ, ἀναιρῶν τὴν διαλεκτικὴν καὶ καταγελῶν τοῦ εἰτὸ πρῶτον, τὸ δεύτερον ὑποσπᾶν ἔδοξε βίᾳ τὸν τρίποδα καὶ διαμάχεσθαι πρὸσ τὸν θεὸν ὑπὲρ τῆσ τέχνησ· (Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:19)
• ὡρ́α βαδίζειν μοὐστὶν ἐπὶ τὸν δεσπότην ἤδη γὰρ αὐτοὺσ οἰόμαι δεδειπνάναι, καὶ ἐν Δαναίσιν ἤδη παροινεῖσ ἐσ ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι, καὶ Πλάτων Σοφισταῖσ καὶ Ἐπικράτησ ὁ Ἀμβρακιώτησ ‐ μέσησ δ’ ἐστὶ κωμῳδίασ ποιητήσ ‐ ἐν Ἀμαζόσιν δεδειπνάναι γὰρ ἅνδρεσ εὐκαίρωσ πάνυ δοκοῦσί μοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 20 3:4)
• τῇ δὲ ἑορτῇ τῶν Χοῶν ἔθοσ ἐστὶν Ἀθήνησι πέμπεσθαι δῶρά τε καὶ τοὺσ μισθοὺσ τοῖσ σοφισταῖσ, οἵπερ καὶ αὐτοὶ συνεκάλουν ἐπὶ ξένια τοὺσ γνωρίμουσ, ὥσ φησιν Εὐβουλίδησ ὁ διαλεκτικὸσ ἐν δράματι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 49 3:2)
• βασιλεῖσ βαρβάρουσ ἡμεροῦντεσ οὐδὲ πόλεισ Ἑλληνίδασ ἐγκτίζοντεσ ἀγρίοισ ἔθνεσιν οὐδ’ ἄθεσμα καὶ ἀνήκοα φῦλα νόμουσ διδάσκοντεσ καὶ εἰρήνην ἐπῄεσαν, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντεσ τὸ γράφειν παρίεσαν τοῖσ σοφισταῖσ. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 4 8:1)

Similar forms

• σοφιστῶν (110)
• σοφιστὴς (86)
• σοφιστὴν (65)
• σοφιστοῦ (45)
• σοφισταὶ (38)
• σοφιστὰς (37)
• σοφιστής (32)
• σοφισταί (29)
• σοφισταῖς (27)
• σοφιστάς (23)
• σοφιστήν (22)
• σοφιστῇ (22)
• σοφιστικὴν (10)
• σοφιστικὴ (9)
• σοφιστικὸν (8)
• σοφιστικῶς (7)
• σοφιστεύειν (7)
• σοφιστική (4)
• σοφιστικὸς (4)
• σοφιστεύων (4)
• σοφιστικήν (4)
• σοφιστικῆς (4)
• σοφιστικόν (3)
• σοφιστικὰς (3)
• σοφιστείαν (3)
• σοφιστικοῖς (2)
• σοφιστῇσιν (2)
• σοφιστικοὺς (2)
• σοφιστά (2)
• σοφιστείας (2)
• σοφιστικὰ (2)
• σοφιστικῶν (2)
• σοφιστεῦσαι (1)
• σοφιστέον (1)
• σοφιστικαὶ (1)
• σοφιστείᾳ (1)
• σοφιστεύεις (1)
• σοφιστικοὶ (1)
• σοφιστεύσας (1)
• σοφιστῆς (1)
• σοφιστικοῦ (1)
• σοφιστρίᾳ (1)
• σοφιστέων (1)
• σοφιστῇσίν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary