σίον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
σίον
σίου
Structure:
σι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- the water-parsnep or marsh-wort
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "σία. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5289)
- διὸ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ δεύτεροσ Εὐεργέτησ Αἰγύπτου βασιλεύσασ παρ’ Ὁμήρῳ ἀξιοῖ γράφειν ἀμφὶ δὲ λειμῶνεσ μαλακοὶ σίου ἠδὲ σελίνου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5291)
- "σία γὰρ μετὰ σελίνου φύεσθαι, ἀλλὰ μὴ ἰά. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5292)
- Διοκλῆσ δ’ ὁ Καρύστιοσ τὸν σικυόν φησι μετὰ σίων ἐν πρώτοισ λαμβανόμενον ἐνοχλεῖν φέρεσθαι γὰρ ἄνω καθάπερ τὴν ῥάφανον τελευταῖον δὲ λαμβανόμενον ἀλυπότερον εἶναι καὶ εὐπεπτότερον ἑφθὸν δὲ καὶ διουρητικὸν μετρίωσ ὑπάρχειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 5 1:5)
- Επιτελουμένου δὲ ἥδη τοῦ δείπνου τῶν Φαγη σίων ἑορτὴν συντελεῖσθαι νομίσαντεσ οἱ κυνικοὶ πάντων μᾶλλον ηὐφραίνοντο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 71)
- Ταύ̈γετον αὖτ’ ἐραννὸν ἐκλιπῶα Μῶα μόλε Λάκαινα πρεπτὸν ἁμὶν κλέωα τὸν Ἀμύκλαισ σιὸν καὶ χαλκίοικον Ἀσάναν, Τυνδαρίδασ τ’ ἀγασώσ, τοὶ δὴ πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)
- θρύπτειν δὲ τοὺσ λίθουσ τοῖσι πινομένοισι φαρμάκοισι · ἁπλαῖ μὲν, σίον καὶ πριονίτησ αἱ βοτάναι, ἑφθαὶ ξὺν ἐλαίῳ, ἢ ὄξεϊ ἐδωδίμῳ καὶ τῶνδε χυλὸσ προπινόμενοσ· ποικίλα δὲ ἡ Βηστίνου καλευμένη καὶ ἡ δι’ ἐχιδνῶν καὶ σκίγκου τοῦ θηρίου, ὁκόσα τε δοκέουσι ἔμμεναι τῇ πείρῃ κράτιστα· αἰῶραι τοῖσδε καὶ σείσιεσ ἐσ κίνησιν καὶ πρόωσιν τῶν λίθων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 283)
- τάδε μέντοι ἔξοδα λίθων καὶ σφῶν προκλήσιεσ · πίνειν δὲ φαρμάκων τῶν ἁπλῶν μὲν Ῥίζασ, φοῦ, μῆον, ἄσαρον · βοτάνασ δὲ, τὴν πριονίτην, ἢ πετρόσελινον, ἢ σίον· ποικίλων δὲ, μύρα μὲν ὁκόσα ἴσχει νάρδον, κασίην, σμύρναν, κιννάμωμον . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 33)
