- Ὀλυμπίασι μὲν στέφανοσ ἐκ κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ ἐκ πίτυοσ, ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένοσ, Πυθοῖ δὲ μῆλα τῶν ἱερῶν τοῦ θεοῦ, παρ’ ἡμῖν δὲ τοῖσ Παναθηναίοισ τὸ ἔλαιον τὸ ἐκ τῆσ μορίασ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 9:2)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 9:2)
- οὔκ, ἀλλὰ πάνσεμνα, ὦ Σόλων, κατέλεξασ τὰ ἆθλα καὶ ἄξια τοῖσ τε διαθεῖσιν αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖσ ἀγωνισταῖσ αὐτοῖσ ὑπερεσπουδακέναι περὶ τὴν ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων, ὥστε μήλων ἕνεκα καὶ σελίνων τοσαῦτα προπονεῖν καὶ κινδυνεύειν ἀγχομένουσ πρὸσ ἀλλήλων καὶ κατακλωμένουσ, ὡσ οὐκ ἐνὸν ἀπραγμόνωσ εὐπορῆσαι μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία ἢ σελίνῳ ἐστεφανῶσθαι ἢ πίτυϊ μήτε πηλῷ καταχριόμενον τὸ πρόσωπον μήτε λακτιζόμενον εἰσ τὴν γαστέρα ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιστῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 9:6)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 9:6)
- τοῦτο φήσ, ὦ Σόλων, τὸ τέλοσ ἡδὺ καὶ λυσιτελέσ, ὅτι πάντεσ αὐτοὺσ ὄψονται ἐστεφανωμένουσ καὶ ἐπὶ τῇ νίκῃ ἐπαινέσονται πολὺ πρότερον οἰκτείραντεσ ἐπὶ ταῖσ πληγαῖσ, οἱ δὲ εὐδαιμονήσουσιν ἀντὶ τῶν πόνων μῆλα καὶ σέλινα ἔχοντεσ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 10:5)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 10:5)
- κοινὸσ γάρ τισ ἀγὼν ἄλλοσ ἅπασι τοῖσ ἀγαθοῖσ πολίταισ πρόκειται καὶ στέφανοσ οὐ πίτυοσ οὐδὲ κοτίνου ἢ σελίνων, ἀλλ’ ὃσ ἐν αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἱο͂ν ἐλευθερίαν λέγω αὐτοῦ τε ἑκάστου ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τῆσ πατρίδοσ καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ ἑορτῶν πατρίων ἀπόλαυσιν καὶ οἰκείων σωτηρίαν, καὶ συνόλωσ τὰ κάλλιστα ὧν ἄν τισ εὔξαιτο γενέσθαι οἱ παρὰ τῶν θεῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 15:3)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 15:3)
- οὐδ’ ἂν μαλακὴν φυρασάμενοσ τὴν φωνὴν πρὸσ τὸν ἐραστὴν αὐτὸσ ἑαυτὸν προαγωγεύων τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἐβάδιζεν, οὐδ’ ἀνελέσθαι δειπνοῦντ’ ἐξῆν καὶ κεφάλαιον ῥαφανῖδοσ, οὐδ’ ἄννηθον τῶν πρεσβυτέρων ἁρπάζειν οὐδὲ σέλινον, οὐδ’ ὀψοφαγεῖν οὐδὲ κιχλίζειν οὐδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐναλλάξ. (Aristophanes, Clouds, Agon, epirrheme9)
(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme9)
- σέλινον ἀναθεῖναι λέγονται, καὶ Τενέδιοι τὸν πέλεκυν ἀπὸ τῶν καρκίνων τῶν γιγνομένων περὶ τὸ καλούμενον Ἀστέριον παρ’ αὐτοῖσ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 12 2:1)
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 12 2:1)
- βουλόμενοσ οὖν αὐτοὺσ ἀπαλλάξαι τῆσ δεισιδαιμονίασ καὶ τὴν δυσελπιστίαν ἀφελεῖν ὁ Τιμολέων, ἐπιστήσασ τὴν πορείαν ἄλλα τε πρέποντα τῷ καιρῷ διελέχθη, καὶ τὸν στέφανον αὐτοῖσ ἔφη πρὸ τῆσ νίκησ κομιζόμενον αὐτομάτωσ εἰσ τὰσ χεῖρασ ἥκειν, ᾧ Κορίνθιοι στεφανοῦσι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἱερὸν καὶ πάτριον τὸ στέμμα τοῦ σελίνου νομίζοντεσ, ἔτι γὰρ τότε τῶν Ἰσθμίων, ὥσπερ νῦν τῶν Νεμείων, τὸ σέλινον ἦν στέφανοσ, οὐ πάλαι δὲ ἡ πίτυσ γέγονεν. (Plutarch, Timoleon, chapter 26 2:1)
(플루타르코스, Timoleon, chapter 26 2:1)
- ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖ. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 11 13:5)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 13:5)
- ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖν, "ᾠήθησ δ’ ἂν οὐ σκέλη ἀλλὰ σέλινα ἔχειν, οὕτωσ οὖλα" . (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 11 15:5)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 15:5)