- εἰ δὲ χαρακτῆρασ λόγου προελόμενοσ σκοπεῖν καὶ τοὺσ πρωτεύοντασ ἐν αὐτοῖσ φιλοσόφουσ τε καὶ ῥήτορασ ἐξετάζειν τρεῖσ μὲν ἐξ ἁπάντων ἐξελεξάμην τοὺσ δοκοῦντασ εἶναι λαμπροτάτουσ, Ἰσοκράτην τε καὶ Πλάτωνα καὶ Δημοσθένη, ἐκ δὲ τούτων αὐτῶν πάλιν προέκρινα Δημοσθένη, οὐδὲν ᾤμην οὔτε Πλάτωνα οὔτε Ἰσοκράτην ἀδικεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 5:1)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 5:1)
- τούτων ὁ μὲν πρῶτοσ αὐτὴν περιείληφε τὴν περὶ τῆσ μιμήσεωσ ζήτησιν, ὁ δὲ δεύτεροσ περὶ τοῦ τίνασ ἄνδρασ μιμεῖσθαι δεῖ ποιητάσ τε καὶ φιλοσόφουσ, ἱστοριογράφουσ τε καὶ ῥήτορασ, ὁ δὲ τρίτοσ περὶ τοῦ πῶσ δεῖ μιμεῖσθαι μέχρι τοῦδε ἀτελήσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 1:3)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 1:3)
- καὶ τούτῳ τῷ παραγγέλματι οὐ ῥήτορεσ μόνον ῥήτορασ διακρίνουσιν ἀλλὰ καὶ ζωγράφοι τὰ Ἀπελλοῦ καὶ τῶν ἐκεῖνον μιμησαμένων καὶ πλάσται τὰ Πολυκλείτου καὶ γλυφεῖσ τὰ Φειδίου. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 7 2:6)
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 2:6)
- ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα εἰσ τὸν πάγον συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματοσ ἐκ προνοίασ ἢ πυρκαϊᾶσ δικάσοντεσ, ἀποδίδοται λόγοσ ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ λέγουσιν ἐν τῷ μέρει ὁ μὲν διώκων ὁ δὲ φεύγων, ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορασ ἀναβιβάζονται τοὺσ ἐροῦντασ ὑπὲρ αὐτῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 19:2)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 19:2)
- καὶ γάρ τοι πεποιήκατε τοὺσ ῥήτορασ μελετᾶν καὶ φιλοσοφεῖν οὐ τὰ μέλλοντα τῇ πόλει συνοίσειν, ἀλλ’ ὅπωσ ἀρέσκοντασ ὑμῖν λόγουσ ἐροῦσιν· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16 1:3)
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16 1:3)