Sense

1. that which is laid down and established, a law, ordinance, the established law
2. an institution, ordinance

Examples

• "θεσμός τε Ἀδραστείας ὅδε, ἥτις ἂν ψυχὴ θεῷ ξυνοπαδὸς γενομένη: (Plutarch, De fato, section 13)
• "θεσμός τε Ἀδραστείας ὅδε: (Plutarch, De fato, section 4 10:3)
• θεσμὸς δὲ καὶ νόμος ὑπάρχει τῷ τὰ ἀκόλουθα τοῖς γιγνομένοις πολιτικῶς διατετάχθαι. (Plutarch, De fato, section 4 11:4)
• ἤδη πυκνοὶ δ ᾄττουσιν Ἡφαίστου κύνες κούφως πρὸς αἴθραν, οἷς τό γίνεσθαί θ ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου συνῆψέ τις μόνοις ἀνάγκης θεσμὸς οὐχ ὁρώμενος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)
• καὶ ὁ μὲν ταῦτα ἀπεργαζόμενος θεσμὸς νόμος ἂν ὀρθῶς ὑμῖν εἰή κείμενος, ὄντως εὐδαίμονας ἀποτελῶν τοὺς χρωμένους: (Plato, Epistles, Letter 8 23:2)

Similar forms

• θεσμὸν (28)
• θεσμοὺς (18)
• θεσμῶν (15)
• θεσμοῖς (13)
• θεσμὸς (10)
• θεσμόν (8)
• θεσμῷ (7)
• θέσμια (5)
• θεσμός (5)
• θέσμιον (4)
• θεσμοὶ (3)
• θεσμὰ (2)
• θεσμούς (2)
• Θεσμοφόρω (2)
• θεσμοῖσιν (2)
• θέσμι (2)
• Θεσμίας (2)
• Θεσμοφόρῳ (2)
• θεσμίων (1)
• θεσμοῖο (1)
• θέσμιος (1)
• Θεσμούσης (1)
• θεσμίοις (1)
• Θεσμοφόρι (1)
• θέσμιόν (1)
• Θεσμοῦσα? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.