πυκνότης
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πυκνότης
πυκνότητος
Structure:
πυκνοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- closeness, thickness, denseness
- frequency
- sagacity, shrewdness, craft
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅπου τε συνασπισμοῦ δεήσειεν, οὗτόσ ἐστιν ὁ μάλιστα ἐσ πυκνότητα τοὺσ πρὸ ἑαυτοῦ τεταγμένουσ συνάγων, ὃ τὴν πᾶσαν ἰσχὺν τῷ συντάγματι τούτῳ παρέχεται. (Arrian, chapter 12 17:2)
- οὐκ ἤκουσάσ μου τὰσ Νεφέλασ ὕδατοσ μεστὰσ ὅτι φημὶ ἐμπιπτούσασ εἰσ ἀλλήλασ παταγεῖν διὰ τὴν πυκνότητα; (Aristophanes, Clouds, Choral, anapests30)
- ὅταν ἐσ ταύτασ ἄνεμοσ ξηρὸσ μετεωρισθεὶσ κατακλῃσθῇ, ἔνδοθεν αὐτὰσ ὥσπερ κύστιν φυσᾷ, κἄπειθ’ ὑπ’ ἀνάγκησ ῥήξασ αὐτὰσ ἔξω φέρεται σοβαρὸσ διὰ τὴν πυκνότητα, ὑπὸ τοῦ ῥοίβδου καὶ τῆσ ῥύμησ αὐτὸσ ἑαυτὸν κατακάων. (Aristophanes, Clouds, Choral, anapests 1:14)
- "δόξει μὲν ὑπεναντιοῦσθαι καὶ πρὸσ τὴν λεγομένην πυκνότητα τοῦ ἀέροσ, λαμβάνεται δ’ οὐκ ἀναγκαίωσ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 4 3:2)
- ἄλλοι δέ φασι Κιμμερίων τὸ μὲν πρῶτον ὑφ’ Ἑλλήνων τῶν πάλαι γνωσθὲν οὐ μέγα γενέσθαι τοῦ παντὸσ μόριον, ἀλλὰ φυγὴν ἢ στάσιν τινὰ βιασθεῖσαν ὑπὸ Σκυθῶν εἰσ Ἀσίαν ἀπὸ τῆσ Μαιώτιδοσ διαπερᾶσαι Λυγδάμιοσ ἡγουμένου, τὸ δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ μαχιμώτατον ἐπ’ ἐσχάτοισ οἰκοῦν παρὰ τὴν ἔξω θάλασσαν γῆν μὲν νέμεσθαι σύσκιον καὶ ὑλώδη καὶ δυσήλιον πάντῃ διὰ βάθοσ καὶ πυκνότητα δρυμῶν, οὓσ μέχρι τῶν Ἑρκυνίων εἴσω διήκειν, οὐρανοῦ δὲ εἰληχέναι καθ’ ὃ δοκεῖ μέγα λαμβάνων ὁ πόλοσ ἔξαρμα διὰ τὴν ἔγκλισιν τῶν παραλλήλων ὀλίγον ἀπολείπειν τοῦ κατὰ κορυφὴν ἱσταμένου σημείου πρὸσ τὴν οἴκησιν, αἵ τε ἡμέραι βραχύτητι καὶ μήκει πρὸσ τὰσ νύκτασ ἴσαι κατανέμεσθαι τὸν χρόνον· (Plutarch, Caius Marius, chapter 11 5:2)
- τὸ δὲ ἐπὶ τέλει σοι καὶ τοῦ ὀνόματοσ καὶ παντὸσ λόγου ἱστάσθω ἐν μακρῷ, κρίνεται δὲ τὰ κῶλα αὐτὰ καθ’ ἑαυτά, ὁ δὲ λόγοσ ἔστω ἀφελήσ, ὡσ κατὰ κῶλα μὲν ἀπαρτιζόμενοσ, κατὰ δὲ λόγου ἰδέαν ἢ ποιότητα πυκνότητά τινα καὶ συμπλοκὴν καινοπρεπῆ καὶ ἀφελῆ ἐμφαίνων· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:1)