Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀμφίβιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀμφίβιος ἀμφίβιος ἀμφίβιον

Structure: ἀμφιβι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Living a dual life on land and water: amphibious
  2. In general: living in two worlds or in two separate manners.

Examples

  • λέγουσιν δὲ Τειρεσίην ἄνδρα Βοιώτιον, τοῦ δὴ κλέοσ μαντοσύνησ πέρι πολλὸν ἀείρεται, τοῦτον τὸν Τειρεσίην ἐν Ἕλλησιν εἰπεῖν ὅτι τῶν πλανεομένων ἀστέρων οἱ μὲν θήλεεσ οἱ δὲ ἄρρενεσ ἐόντεσ οὐκ ἴσα ἐκτελέουσιν τῷ καί μιν διφυέα γενέσθαι καὶ ἀμφίβιον Τειρεσίην μυθολογέουσιν, ἄλλοτε μὲν θῆλυν ἄλλοτε δὲ ἄρρενα. (Lucian, De astrologia, (no name) 11:1)
  • τὰ δὲ ἀμφίβια εἶναι ὡσ τὸν ποτάμιον ἵππον καὶ κροκόδειλον καὶ ἔνυδριν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 498)
  • ἔπειτα κατὰ τὸ μηδὲν αὐτῇ μυθῶδεσ προσάψαι, μηδ’ εἰσ ἀπάτην καὶ γοητείαν τῶν πολλῶν ἐκτρέψαι τὴν γραφήν, ὡσ οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντεσ ἐποίησαν, Λαμίασ τινὰσ ἱστοροῦντεσ ἐν ὕλαισ καὶ νάπαισ ἐκ γῆσ ἀνἱεμένασ, καὶ Ναΐδασ ἀμφιβίουσ ἐκ Ταρτάρων ἐξιούσασ καὶ διὰ πελάγουσ νηχομένασ καὶ μιξόθηρασ, καὶ ταύτασ εἰσ ὁμιλίαν ἀνθρώποισ συνερχομένασ, καὶ ἐκ θνητῶν καὶ θείων συνουσιῶν γονὰσ ἡμιθέουσ, καὶ ἄλλασ τινὰσ ἀπίστουσ τῷ καθ’ ἡμᾶσ βίῳ καὶ πολὺ τὸ ἀνόητον ἔχειν δοκούσασ ἱστορίασ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 6 1:2)
  • τοῦτον Ἀριστοτέλησ φησὶν ἀμφίβιον εἶναι καὶ τελευτᾶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου αὐανθέντα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 743)
  • πλαζομένῳ γὰρ ἔδειξεν ὕδωρ, εὔκαιρον ἀείσασ κοιλάδοσ ἐκ δροσερῆσ ἀμφιβίῳ στόματι. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 43 1:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION