Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προστρόπαιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προστρόπαιος

Structure: προστροπαι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: prostroph/

Sense

  1. turning oneself towards
  2. turns to a god for purification, a suppliant, suppliant
  3. a polluted person
  4. guiltiness
  5. a suppliant for vengeance
  6. to whom the murdered person turns, an avenger

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative προστρόπαιος προστρόπαιον
Genitive προστροπαίου προστροπαίου
Dative προστροπαίῳ προστροπαίῳ
Accusative προστρόπαιον προστρόπαιον
Vocative προστρόπαιε προστρόπαιον
DualN/A/V προστροπαίω προστροπαίω
G/D προστροπαίοιν προστροπαίοιν
PluralNominative προστρόπαιοι προστρόπαια
Genitive προστροπαίων προστροπαίων
Dative προστροπαίοις προστροπαίοις
Accusative προστροπαίους προστρόπαια
Vocative προστρόπαιοι προστρόπαια
Positive Comparative Superlative
Adjective προστρόπαιος προστροπαίου προστροπαιώτερος προστροπαιωτέρου προστροπαιώτατος προστροπαιωτάτου
Adverb προστροπαίως προστροπαιώτερον προστροπαιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τῶνδε προστρόπαιον αἷμα προσλαβὼν οὐδὲν κακῶσαι τοὺσ ἀναιτίουσ θέλω. (Euripides, Heracles, episode, lyric 2:37)
  • κἂν θάνῃσ γὰρ ἐνθάδ’ οὖσα, τοῖσ ἀποκτείνασί σε προστρόπαιον αἷμα θήσεισ· (Euripides, Ion, episode, trochees12)
  • ὁρῶ δ’ ἐπ’ ὀμφαλῷ μὲν ἄνδρα θεομυσῆ ἕδραν ἔχοντα προστρόπαιον, αἵματι στάζοντα χεῖρασ καὶ νεοσπαδὲσ ξίφοσ ἔχοντ’ ἐλαίασ θ’ ὑψιγέννητον κλάδον, λήνει μεγίστῳ σωφρόνωσ ἐστεμμένον, ἀργῆτι μαλλῷ· (Aeschylus, Eumenides, episode 4:2)
  • ἄνασσ’ Ἀθάνα, Λοξίου κελεύμασιν ἥκω, δέχου δὲ πρευμενῶσ ἀλάστορα, οὐ προστρόπαιον οὐδ’ ἀφοίβαντον χέρα, ἀλλ’ ἀμβλὺσ ἤδη προστετριμμένοσ τε πρὸσ ἄλλοισιν οἴκοισ καὶ πορεύμασιν βροτῶν. (Aeschylus, Eumenides, episode 1:15)
  • οὐδ’ ἐπαισχύνει μ’ ὁρῶν τὸν προστρόπαιον, τὸν ἱκέτην, ὦ σχέτλιε; (Sophocles, Philoctetes, episode 2:2)

Synonyms

  1. turning oneself towards

  2. turns to a god for purification

  3. guiltiness

  4. a suppliant for vengeance

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION