Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκαταλέγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσκαταλέγω προσκαταλέξω

Structure: προς (Prefix) + κατα (Prefix) + λέγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to enrol besides or in addition to
  2. to reckon as belonging to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαταλέγω προσκαταλέγεις προσκαταλέγει
Dual προσκαταλέγετον προσκαταλέγετον
Plural προσκαταλέγομεν προσκαταλέγετε προσκαταλέγουσιν*
SubjunctiveSingular προσκαταλέγω προσκαταλέγῃς προσκαταλέγῃ
Dual προσκαταλέγητον προσκαταλέγητον
Plural προσκαταλέγωμεν προσκαταλέγητε προσκαταλέγωσιν*
OptativeSingular προσκαταλέγοιμι προσκαταλέγοις προσκαταλέγοι
Dual προσκαταλέγοιτον προσκαταλεγοίτην
Plural προσκαταλέγοιμεν προσκαταλέγοιτε προσκαταλέγοιεν
ImperativeSingular προσκαταλέγε προσκαταλεγέτω
Dual προσκαταλέγετον προσκαταλεγέτων
Plural προσκαταλέγετε προσκαταλεγόντων, προσκαταλεγέτωσαν
Infinitive προσκαταλέγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταλεγων προσκαταλεγοντος προσκαταλεγουσα προσκαταλεγουσης προσκαταλεγον προσκαταλεγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαταλέγομαι προσκαταλέγει, προσκαταλέγῃ προσκαταλέγεται
Dual προσκαταλέγεσθον προσκαταλέγεσθον
Plural προσκαταλεγόμεθα προσκαταλέγεσθε προσκαταλέγονται
SubjunctiveSingular προσκαταλέγωμαι προσκαταλέγῃ προσκαταλέγηται
Dual προσκαταλέγησθον προσκαταλέγησθον
Plural προσκαταλεγώμεθα προσκαταλέγησθε προσκαταλέγωνται
OptativeSingular προσκαταλεγοίμην προσκαταλέγοιο προσκαταλέγοιτο
Dual προσκαταλέγοισθον προσκαταλεγοίσθην
Plural προσκαταλεγοίμεθα προσκαταλέγοισθε προσκαταλέγοιντο
ImperativeSingular προσκαταλέγου προσκαταλεγέσθω
Dual προσκαταλέγεσθον προσκαταλεγέσθων
Plural προσκαταλέγεσθε προσκαταλεγέσθων, προσκαταλεγέσθωσαν
Infinitive προσκαταλέγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταλεγομενος προσκαταλεγομενου προσκαταλεγομενη προσκαταλεγομενης προσκαταλεγομενον προσκαταλεγομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαταλέξω προσκαταλέξεις προσκαταλέξει
Dual προσκαταλέξετον προσκαταλέξετον
Plural προσκαταλέξομεν προσκαταλέξετε προσκαταλέξουσιν*
OptativeSingular προσκαταλέξοιμι προσκαταλέξοις προσκαταλέξοι
Dual προσκαταλέξοιτον προσκαταλεξοίτην
Plural προσκαταλέξοιμεν προσκαταλέξοιτε προσκαταλέξοιεν
Infinitive προσκαταλέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταλεξων προσκαταλεξοντος προσκαταλεξουσα προσκαταλεξουσης προσκαταλεξον προσκαταλεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαταλέξομαι προσκαταλέξει, προσκαταλέξῃ προσκαταλέξεται
Dual προσκαταλέξεσθον προσκαταλέξεσθον
Plural προσκαταλεξόμεθα προσκαταλέξεσθε προσκαταλέξονται
OptativeSingular προσκαταλεξοίμην προσκαταλέξοιο προσκαταλέξοιτο
Dual προσκαταλέξοισθον προσκαταλεξοίσθην
Plural προσκαταλεξοίμεθα προσκαταλέξοισθε προσκαταλέξοιντο
Infinitive προσκαταλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταλεξομενος προσκαταλεξομενου προσκαταλεξομενη προσκαταλεξομενης προσκαταλεξομενον προσκαταλεξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to enrol besides or in addition to

  2. to reckon as belonging to

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION