뜻

2. 제안, 초대

1. a calling forth, challenging, challenge, upon or by challenge
2. an invitation, offer, proposal
3. a challenge offered, sponsio, such a challenge, it

예문

• καὶ οὐδὲ ταύτην τὴν διήγησιν ἁπλῶς πως συστρέψας καὶ ἀκατασκευάστως τίθησιν, ἀλλὰ καὶ ταύτην μακροτέραν οὖσαν ἀποτομαῖς τισι διαλαμβάνει καὶ καθ ἕκαστον εἶδος μάρτυρας ἀναβιβάζεται καὶ προκλήσεις ἀναγινώσκει καὶ συνθήκας παρέχεται τεκμηρίοις τε καὶ σημείοις καὶ τοῖς ἐκ τῶν εἰκότων ἐλέγχοις ἅπασι χρῆται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:1)

  (디오니시오스, chapter 15 1:1)

• τούτων ὡς ἐδόκει τῷ δήμῳ καλῶς καὶ συμφερόντως πεπραγμένων, αἰτίαι νῦν καὶ προκλήσεις καὶ συκοφαντίαι παρὰ Δημοσθένους ἥκουσιν, ἐπειδὴ οὗτος ἀποπέφανται εἴκοσι τάλαντα ἔχων χρυσίου: (Dinarchus, Speeches, 7:1)

  (디나르코스, 연설, 7:1)

• ταῦτα ς[ὺ ἔ]ξαρνος ἐγένου μὴ λαβεῖν, καὶ πρόκλησιν γράψας ἐν ψηφίσματι προσήνεγκας τῷ δήμῳ, ἐπιτρέπων ὑπὲρ ὧν τὴν αἰτίαν ἔσχες τῇ βουλῇ τῇ ἐξ Ἀρείου πά[γου] [καὶ συκοφαντεῖς τὴν βουλήν, προκλήσεις ἐκτιθεὶς καὶ ἐρωτῶν ἐν ταῖς προκλήσεσιν, πόθεν ἔλα]βε[ς τὸ χρυσίον, καὶ τίς] ἦν σο[ι ὁ] δούς, καὶ ποῦ. (Hyperides, Speeches, 1:5)

  (히페레이데스, Speeches, 1:5)

• προὐκαλεσάμην γὰρ αὐτοὺς πρόκλησιν ὑπὲρ τούτων ἁπάντων γράψας καὶ ἀξιῶν βασανίζειν τοὺς τούτου οἰκέτας, ᾗ προκλήσεις προκαλεῖσθαι ἄξιόν ἐστιν. (Lycurgus, Speeches, 41:3)

  (리쿠르고스, 연설, 41:3)

• ἂν δ ὁ ἕτερος ἐφῇ τῶν ἀντιδίκων εἰς τὸ δικαστήριον, ἐμβαλόντες τὰς μαρτυρίας καὶ τὰς προκλήσεις καὶ τοὺς νόμους εἰς ἐχίνους, χωρὶς μὲν τὰς τοῦ διώκοντος, χωρὶς δὲ τὰς τοῦ φεύγοντος, καὶ τούτους κατασημηνάμενοι, καὶ τὴν γνῶσιν τοῦ διαιτητοῦ γεγραμμένην ἐν γραμματείῳ προσαρτήσαντες, παραδιδόασι τοῖς δ τοῖς τὴν φυλὴν τοῦ φεύγοντος δικάζουσιν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 2:1)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 53 2:1)

유사 형태

• πρόκλησιν (77)
• προκλήσεις (29)
• Πρόκλησις (24)
• προκλήσεως (18)
• Προκλῆς (17)
• προκλήσει (6)
• προκλήσεων (4)
• προκλήσεσιν (4)
• προκλήσιες (4)
• προκλήσεσι (3)
• προκλήσι (2)
• προκλήσεώς (2)
• πρόκλησίς (1)
• προκλήσιός (1)
• πρόκλησιν· (1)
• πρόκλησις· (1)
• προκλήσιος (1)
• πρόκλησίν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.