Sense

1. that which befals one, one's lot, destiny, evil destiny, death
2. evil, gifts, fortune

Examples

• πολλάκις γὰρ πρὸ μὲν τῆς τελευτῆς τοῖς νοσοῦσιν ὑγίειαν ἐπηγγέλλετο, ἀποθανόντων δὲ χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν Μηκέτι δίζησθαι νούσοιο λυγρῆς ἐπαρωγήν πότμος γὰρ προφανὴς οὐδ ἐκφυγέειν δυνατόν σοι. (Lucian, Alexander, (no name) 28:2)
• - τίς ποτ αἶσα, τίς ἄρα πότμος ἐπιμένει τὸν ἄλκιμον τᾶσδε γᾶς ἄνακτα· (Euripides, Suppliants, choral, strophe 24)
• τίνα πότμος εὐτυχὴς Ἰλιάδων μένει· (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric6)
• ἔχει πότμος νιν, ὥστ ἀπηλλάχθαι πόνων. (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric30)
• δίκα καὶ θεῶν παλίρρους πότμος. (Euripides, Heracles, choral, strophe 14)

Similar forms

• πότμον (74)
• πότμος (35)
• πότμῳ (13)
• πότμου (7)
• ποτμος (1)
• πότμοιν (1)
• πότμοι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.