πολυφιλία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
πολυφιλία
Structure:
πολυφιλι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- abundance of friends
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοὐναντίον οὖν ἐοίκεν ἡ καλουμένη πολυφιλία ποιεῖν. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 5 4:1)
- κατ’ Ἐμπεδοκλέα τοιαύτην γὰρ ἡ φιλία βούλεται ποιεῖν ἑνότητα καὶ σύμπηξιν, ἡ δὲ πολυφιλία διίστησι καὶ ἀποσπᾷ καὶ ἀποστρέφει, τῷ μετακαλεῖν καὶ μεταφέρειν ἄλλοτε πρὸσ ἄλλον οὐκ ἐῶσα κρᾶσιν οὐδὲ κόλλησιν εὐνοίασ ἐν τῇ συνηθείᾳ περιχυθείσῃ καὶ παγείσῃ γενέσθαι. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 5 5:1)
- πολυφιλία δὲ καὶ χρηστοφιλία οὐκ ἄδηλα, τοῦ φίλου ὡρισμένου, ὅτι ἔστιν ὁ τοιοῦτοσ φίλοσ ὅστισ ἃ οἰέται ἀγαθὰ εἶναι ἐκείνῳ, πρακτικόσ ἐστιν αὐτῶν δι’ ἐκεῖνον. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 5 16:1)
- οὐκ οἰόνται δὲ παθεῖν ἂν οὔτε οἱ ἐν εὐτυχίαισ μεγάλαισ ὄντεσ καὶ δοκοῦντεσ διὸ ὑβρισταὶ καὶ ὀλίγωροι καὶ θρασεῖσ, ποιεῖ δὲ τοιούτουσ πλοῦτοσ ἰσχὺσ πολυφιλία δύναμισ, οὔτε οἱ ἤδη πεπονθέναι πάντα νομίζοντεσ τὰ δεινὰ καὶ ἀπεψυγμένοι πρὸσ τὸ μέλλον, ὥσπερ οἱ ἀποτυμπανιζόμενοι ἤδη· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 5 14:1)
- ἔστι δὲ ταῦτα πλοῦτοσ καὶ πολυφιλία καὶ ἀρχαὶ καὶ ὅσα τοιαῦτα· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 11 2:2)
- οἱ φυσικοὶ καὶ ἀχρώματον οὐσίαν καὶ ὕλην λέγουσιν ὑποκειμένην καὶ τρεπομένην ὑφ’ αὑτῆσ νῦν μὲν φλέγεσθαι νῦν δ’ ἐξυγραίνεσθαι, τοτὲ δ’ ἐξαεροῦσθαι πήγνυσθαι δ’ αὖθισ, οὕτωσ ἄρα τῇ πολυφιλίᾳ ψυχὴν ὑποκεῖσθαι δεήσει πολυπαθῆ καὶ πολύτροπον καὶ ὑγρὰν καὶ ῥᾳδίαν μεταβάλλειν. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 9 5:1)
