πνῖγος
Third declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
πνῖγος
πνῖγεος
Structure:
πνιγο
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- αὐτοί τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι περ ὄφελοσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται πόλισ ἡ ἀρίστη οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί̓ οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ σκηνὰσ καὶ καλύβασ καὶ πνῖγοσ, οἵ τε αὖ πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδησ ὄχλοσ, ἀθλητῶν μᾶλλον φιλοθεάμονεσ, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι, ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται τῶν Ὀλυμπίων. (Lucian, Herodotus 14:1)
- θέρουσ δὲ ὀλιγάκισ καὶ τὸ πολὺ διαλείποντα, εἰ πνῖγοσ εἰή· (Arrian, Cynegeticus, chapter 14 2:1)
- καὶ μὴν καὶ τοῦ οἰκήματοσ ἡ δυσοσμία καὶ τὸ πνῖγοσ, ἐν ταὐτῷ πολλῶν δεδεμένων καὶ ἐστενοχωρημένων ^ καὶ μόλισ ἀναπνεόντων, καὶ τοῦ σιδήρου ὁ ψόφοσ καὶ ὕπνοσ ὀλίγοσ ‐ ταῦτα πάντα χαλεπὰ ἦν καὶ ἀφόρητα οἱῴ ἀνδρὶ ἐκείνων ἀήθει καὶ ἀμελετήτῳ πρὸσ οὕτω σκληρὰν τὴν δίαιταν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:5)
- ὕδωρ δὲ πίνειν βάτραχοσ, ἀπολαῦσαι θύμων λαχάνων τε κάμπη, πρὸσ τὸ μὴ λοῦσθαι ῥύποσ, ὑπαίθριοσ χειμῶνα διάγειν κόψιχοσ, πνῖγοσ ὑπομεῖναι καὶ μεσημβρίασ λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίῳ μηδὲ χρίεσθαι τὸ πᾶν κονιορτόσ, ἀνυπόδητοσ ὄρθρου περιπατεῖν γέρανοσ, καθεύδειν μηδὲ μικρὸν νυκτερίσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 34 2:1)
- ἢ εἰ Ῥιπιζόμενόσ τισ ὑπὸ πνίγεοσ καὶ παρασκευαζόμενοσ αὐτὸσ ἑωυτῷ ψῦχοσ ἐκ τοιούτου ἂν τρόπου διαπαύσαιτο τοῦτο ποιέων, δεκαπλάσιον ἔσται τὸ καῦμα καὶ πνῖγοσ ἢ τῷ μηδὲν τοιοῦτο ποιέοντι. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xvi.9)
