Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γλῶσσα προπετὴσ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ καὶ τὰ χείλεα· σιελοχόοι, φλέγμα παχύτατον, ἀπορρέον καὶ ψυχρόν· ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα, καὶ ἐπηρμένοι, ὀφθαλμοὶ ἐξίσχοντεσ , ἀναπετέεσ, ἐξέρυθροι · τὸ ποτὸν ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται· πόνοι καρτεροὶ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῆσ πνιγὸσ συνδιωκόμενοι ἀμαυροῦνται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.70)
ἀτὰρ ἠδὲ ἐξογκέει ἐσ τὸν αὐχένα· ὄγκοσ δὲ περιπνευμονίησ Ῥύεται ἐπαιωρεύμενοσ ἔξω· εἴσω δὲ τοῖσι συναγχι κοῖσι ὀλέθριον κακόν· ὁκόσοι δὲ ὑπ’ εὐλαβίησ τῆσ ἐπὶ τῆσ συνάγχησ πνιγὸσ τὴν ἀρτηρίην ἔταμον ἐσ ἄναπνοὴν, οὔ μοι δοκέουσι πείρῃ τὸ πρῆγμα πιστώσασθαι· ἥ τε γὰρ θερμασίη τῆσ φλεγμασίησ μέζων ἐκ τοῦ τρώματοσ γίγνεται καὶ προστιμωρέει τῇ πνιγὶ, καὶ βήσσουσι· ἢν δὲ καὶ ἄλλωσ ἐκφύγωσι τόνδε τὸν κίνδυνον, οὐ ξυνάγεται τοῦ τρώματοσ τὰ χείλεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.315)
ὤκιστοσ γὰρ ὁ ἀπὸ πνιγὸσ ὄλεθροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.323)
ὡσ γὰρ ἀπ’ ἀγχόνησ ἀπέλυσε τῆσ πνιγὸσ ἡ τοιήδε ἀφαίρεσισ· δεῖ δὲ ὑποκλύζειν κλυσμῷ πρηέϊ, ἔπειτα δὲ δριμέϊ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ἔσ τ’ ἂν ἑλκύσῃ τι ἄνωθεν ἐσ μετάστασιν .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.325)
ἢν δὲ ἐν ἀκμῇ τῆσ πνιγὸσ καὶ ὑπὸ τῷ ὀλέθρῳ φάρμακον διδῷσ, θανάτου ἂν εἰήσ παρὰ τοῖσι δημότῃσι αἴτιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.17)
καλὰ μὲν γὰρ ταῦτα καὶ ἡδέα καὶ αὐτῷ χρωμένῳ καὶ ἑτέρουσ ὁρῶντι τοῦτο μὲν θέρουσ ὡρ́ᾳ περὶ τὰ χείλη τοῦ φρέατοσ περιεστηκότασ ἑξῆσ ὥσπερ ἐσμὸν μελιττῶν ἢ μυίασ περὶ γάλα, ἐξ ἑώ ζητοῦντασ τὸ πνῖγοσ προκαταλαβεῖν ἀντ’ ἄλλου πόματοσ τῶν κωλυόντων τὸ δίψοσ καὶ ἰσχόντων, τοῦτο δὲ ὅταν τισ κρυστάλλου πεπηγότοσ τὴν χεῖρα προτείνασ ἀπονιψάμενοσ θερμότεροσ αὐτὸσ αὑτοῦ καὶ ἡδίων γένηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 3:9)
θέρουσ δὲ ὀλιγάκισ καὶ τὸ πολὺ διαλείποντα, εἰ πνῖγοσ εἰή·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 14 2:1)
ὕδωρ δὲ πίνειν βάτραχοσ, ἀπολαῦσαι θύμων λαχάνων τε κάμπη, πρὸσ τὸ μὴ λοῦσθαι ῥύποσ, ὑπαίθριοσ χειμῶνα διάγειν κόψιχοσ, πνῖγοσ ὑπομεῖναι καὶ μεσημβρίασ λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίῳ μηδὲ χρίεσθαι τὸ πᾶν κονιορτόσ, ἀνυπόδητοσ ὄρθρου περιπατεῖν γέρανοσ, καθεύδειν μηδὲ μικρὸν νυκτερίσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 34 2:1)
ὁ δὲ προειρημένοσ λίθοσ φυόμενοσ ἐν ταῖσ πέτραισ τὴν μὲν ἡμέραν διὰ τὸ πνῖγοσ οὐχ ὁρᾶται, κρατούμενοσ ὑπὸ τοῦ περὶ τὸν ἥλιον φέγγουσ, τῆσ δὲ νυκτὸσ ἐπιγινομένησ ἐν σκότει διαλάμπει καὶ πόρρωθεν δῆλόσ ἐστιν ἐν ᾧ ποτ’ ἂν ᾖ τόπῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39 8:1)
τῶν δ’ ἀνδρῶν ἐκκολυμβώντων διὰ τὸν ἀπὸ τῆσ πνιγὸσ φόβον, καὶ τῶν ἀγκυρίων ἀποκαιομένων, διὰ τὸν κλύδωνα συνέκρουον αἱ ναῦσ, καὶ τινὲσ μὲν ὑπ’ ἀλλήλων συντριβόμεναι διεφθείροντο, τινὲσ δὲ ὑπὸ τοῦ πνεύματοσ ὠθούμεναι, αἱ πλεῖσται δ’ ὑπὸ τοῦ πυρὸσ ἀπώλλυντο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 72 12:1)
ἢ εἰ Ῥιπιζόμενόσ τισ ὑπὸ πνίγεοσ καὶ παρασκευαζόμενοσ αὐτὸσ ἑωυτῷ ψῦχοσ ἐκ τοιούτου ἂν τρόπου διαπαύσαιτο τοῦτο ποιέων, δεκαπλάσιον ἔσται τὸ καῦμα καὶ πνῖγοσ ἢ τῷ μηδὲν τοιοῦτο ποιέοντι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xvi.9)
ὁκόταν γὰρ τὸ πνῖγοσ ἐπιγένηται ἐξαίφνησ τῆσ τε γῆσ ὑγρῆσ ἐούσησ ὑπὸ τῶν ὄμβρων τῶν ἐαρινῶν καὶ ὑπὸ τοῦ νότου, ἀνάγκη διπλόον τὸ καῦμα εἶναι, ἀπό τε τῆσ γῆσ διαβρόχου ἐούσησ καὶ θερμῆσ καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου καίοντοσ, τῶν τε κοιλιῶν μὴ συνεστηκυιῶν τοῖσ ἀνθρώποισ μήτε τοῦ ἐγκεφάλου ἀνεξηρασμένου‐‐οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε τοῦ ἦροσ τοιούτου ἐόντοσ μὴ οὐ πλαδᾶν τὸ σῶμα καὶ τὴν σάρκα‐‐‧ ὥστε τοὺσ πυρετοὺσ ἐπιπίπτειν ὀξυτάτουσ ἅπασιν, μάλιστα δὲ τοῖσι φλεγματίῃσι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, x.4)
αἵ τε ὡρ͂αι οὐ πολὺ μεταλλάσσουσιν οὔτε πρὸσ τὸ πνῖγοσ οὔτε πρὸσ τὸ ψῦχοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xv.8)
αὐτοί τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι περ ὄφελοσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται πόλισ ἡ ἀρίστη οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί̓ οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ σκηνὰσ καὶ καλύβασ καὶ πνῖγοσ, οἵ τε αὖ πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδησ ὄχλοσ, ἀθλητῶν μᾶλλον φιλοθεάμονεσ, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι, ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται τῶν Ὀλυμπίων.
(루키아노스, Herodotus 14:1)
καὶ μὴν καὶ τοῦ οἰκήματοσ ἡ δυσοσμία καὶ τὸ πνῖγοσ, ἐν ταὐτῷ πολλῶν δεδεμένων καὶ ἐστενοχωρημένων ^ καὶ μόλισ ἀναπνεόντων, καὶ τοῦ σιδήρου ὁ ψόφοσ καὶ ὕπνοσ ὀλίγοσ ‐ ταῦτα πάντα χαλεπὰ ἦν καὶ ἀφόρητα οἱῴ ἀνδρὶ ἐκείνων ἀήθει καὶ ἀμελετήτῳ πρὸσ οὕτω σκληρὰν τὴν δίαιταν.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION