- ὁ δ’ οὖν Μίνωσ ἐπιμελῶσ ἐξετάζων ἀπέπεμπεν ἕκαστον εἰσ τὸν τῶν ἀσεβῶν χῶρον δίκην ὑφέξοντα κατ’ ἀξίαν τῶν τετολμημένων, καὶ μάλιστα ἐκείνων ἥπτετο τῶν ἐπὶ πλούτοισ τε καὶ ἀρχαῖσ τετυφωμένων καὶ μονονουχὶ καὶ προσκυνεῖσθαι περιμενόντων, τήν τε ὀλιγοχρόνιον ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ὑπεροψίαν μυσαττόμενοσ, καὶ ὅτι μὴ ἐμέμνηντο θνητοί τε ὄντεσ αὐτοὶ καὶ θνητῶν ἀγαθῶν τετυχηκότεσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 12:1)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 12:1)
- ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἐπιληπτικούσ, ἂν ἐν ὕψει τινὶ γένωνται καὶ περιενεχθῶσιν, ἴλιγγοσ ἴσχει καὶ σάλοσ, ἐξελέγχων τὸ πάθοσ αὐτῶν, τοὺσ δ’ ἀπαιδεύτουσ καὶ ἀμαθεῖσ ἡ τύχη μικρὸν ἐκκουφίσασα πλούτοισ τισὶν ἢ δόξαισ ἢ ἀρχαῖσ μετεώρουσ γενομένουσ εὐθὺσ,ἑπιδείκνυσι πίπτοντασ· (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 7 1:1)
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 7 1:1)
- ὁ δὲ Ἆγισ οὕτω πολὺ παρήλλαττεν εὐφυϊᾴ καὶ φρονήματι ψυχῆσ οὐ μόνον τοῦτον, ἀλλὰ σχεδὸν ἅπαντασ ὅσοι μετ’ Ἀγησίλαον τὸν μέγαν ἐβασίλευσαν, ὥστε μηδέπω γεγονὼσ εἰκοστὸν ἔτοσ, ἐντεθραμμένοσ δὲ πλούτοισ καὶ τρυφαῖσ γυναικῶν, τῆσ τε μητρὸσ Ἀγησιστράτασ καὶ τῆσ μάμμησ Ἀρχιδαμίασ, αἳ πλεῖστα χρήματα Λακεδαιμονίων ἐκέκτηντο, πρόσ τε τὰσ ἡδονὰσ εὐθὺσ ἀπισχυρίσασθαι, καὶ τὸν ἐπιπρέψαι μάλιστα τῇ χάριτι τῆσ μορφῆσ ὡραϊσμὸν δοκοῦντα περισπάσασ τοῦ σώματοσ, καὶ πᾶσαν ἐκδὺσ καὶ διαφυγὼν πολυτέλειαν, ἐγκαλλωπίζεσθαι τῷ τριβωνίῳ, καὶ δεῖπνα καὶ λουτρὰ καὶ διαίτασ Λακωνικὰσ ζητεῖν, καὶ λέγειν ὡσ οὐδὲν δέοιτο τῆσ βασιλείασ, εἰ μὴ δι’ αὐτὴν ἀναλήψοιτο τοὺσ νόμουσ καὶ τὴν πάτριον ἀγωγήν. (Plutarch, Agis, chapter 4 1:1)
(플루타르코스, Agis, chapter 4 1:1)
- αἴτιον δὲ τούτων ἐστίν, ὅτι τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν οὐδὲν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ παραγίνεται τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλὰ συντέτακται καὶ συνακολουθεῖ τοῖσ μὲν πλούτοισ καὶ ταῖσ δυναστείαισ ἄνοια καὶ μετὰ ταύτησ ἀκολασία, ταῖσ δὲ ἐνδείαισ καὶ ταῖσ ταπεινότησιν καὶ σωφροσύνη καὶ πολλὴ μετριότησ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2346)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2346)
- πολέμων δ’ ἐν τῷ παρὰ Ξενοφῶντι κανάθρῳ τοῦ παρὰ Λάκωσι καλουμένου δείπνου κοπίδοσ μνημονεύοντα Κρατῖνον ἐν Πλούτοισ λέγειν ἆρ’ ἀληθῶσ τοῖσ ξένοισιν ἔστιν, ὡσ λέγουσ1’, ἐκεῖ πᾶσι τοῖσ ἐλθοῦσιν ἐν τῇ κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶσ, ἐν δὲ ταῖσ λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι κατακρέμανται τοῖσι πρεσβύταισιν ἀποδάκνειν ὀδάξ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 1:1)