뜻

1. one who has or claims more than his due, greedy, grasping, arrogant
2. making gain

예문

• πλεονέκτου ὀφθαλμὸς οὐκ ἐμπίπλαται μερίδι, καὶ ἀδικία πονηρὰ ἀναξηραίνει ψυχήν. (Septuagint, Liber Sirach 14:9)

  (70인역 성경, Liber Sirach 14:9)

• ὦ ὁ πλεονεκτῶν πλεονεξίαν κακὴν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ τοῦ τάξαι εἰς ὕψος νοσσιὰν αὐτοῦ τοῦ ἐκσπασθῆναι ἐκ χειρὸς κακῶν. (Septuagint, Prophetia Habacuc 2:9)

  (70인역 성경, 하바쿡서 2:9)

• ὁ δὲ τῇ διαβολῇ κατὰ τῶν ἀπόντων λάθρᾳ χρώμενος πῶς οὐ πλεονέκτης ἐστὶν ὅλον τὸν ἀκροατὴν σφετεριζόμενος καὶ προκαταλαμβάνων αὐτοῦ τὰ ὦτα καὶ ἀποφράττων καὶ τῷ δευτέρῳ λόγῳ παντελῶς ἄβατα κατασκευάζων αὐτὰ ὑπὸ τῆς διαβολῆς προεμπεπλησμένα· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 8:3)

  (루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 8:3)

• οὐκ ἦν ἄρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χαλεπώτερον οὐδὲν ἢ γείτονος πονηροῦ καὶ πλεονέκτου τυχεῖν, ὅπερ ἐμοὶ νυνὶ συμβέβηκεν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 2:1)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 2:1)

• ὃ δὲ πάντων μέγιστόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ᾧ καὶ γνώσεσθε τουτονὶ ὅτι ἄδικός ἐστιν καὶ πλεονέκτης ἄνθρωπος: (Demosthenes, Speeches 41-50, 54:1)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 54:1)

• δοκεῖ δὴ ὅ τε παράνομος ἄδικος εἶναι καὶ ὁ πλεονέκτης καὶ ἄνισος, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ ὁ δίκαιος ἔσται ὅ τε νόμιμος καὶ ὁ ἴσος. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 8:2)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 8:2)

• ἐπεὶ δὲ πλεονέκτης ὁ ἄδικος, περὶ τἀγαθὰ ἔσται, οὐ πάντα, ἀλλὰ περὶ ὅσα εὐτυχία καὶ ἀτυχία, ἃ ἐστὶ μὲν ἁπλῶς ἀεὶ ἀγαθά, τινὶ δ οὐκ ἀεί. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 10:1)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 10:1)

• ἀλλ ὅτι δοκεῖ καὶ τὸ μεῖον κακὸν ἀγαθόν πως εἶναι, τοῦ δ ἀγαθοῦ ἐστὶν ἡ πλεονεξία, διὰ τοῦτο δοκεῖ πλεονέκτης εἶναι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 11:3)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 11:3)

유사 형태

• πλεονεκτεῖν (100)
• πλεονέκτημα (33)
• πλεονεκτήματα (15)
• πλεονέκτης (11)
• πλεονεκτεῖ (9)
• πλεονεκτήσειν (8)
• πλεονέκτας (7)
• πλεονεκτῆσαι (7)
• πλεονεκτικῶς (7)
• πλεονεκτῶν (6)
• πλεονέκται (5)
• πλεονεκτοῦσιν (5)
• πλεονέκτην (4)
• πλεονεκτήσει (3)
• πλεονεκτοῦμεν (3)
• πλεονεκτικὸν (3)
• πλεονεκτοῦντα (3)
• πλεονεκτήμασι (3)
• πλεονέκτου (3)
• πλεονεκτήματι (3)
• πλεονεκτοῖεν (3)
• πλεονεκτήσω (2)
• πλεονεκτικός (2)
• πλεονέκταις (2)
• πλεονεκτῶσι (2)
• πλεονεκτήμαθ (2)
• πλεονεκτήσας (2)
• πλεονεκτοῦσι (2)
• πλεονεκτεῖτε (1)
• πλεονεκτικοὺς (1)
• πλεονέκτημά (1)
• πλεονεκτῆσαί (1)
• πλεονεκτοῖτε (1)
• πλεονεκτοῦσαν (1)
• πλεονεκτῇ (1)
• πλεονεκτοῖ (1)
• πλεονεκτῶσιν (1)
• πλεονεκτεῖται (1)
• πλεονεκτήσασι (1)
• πλεονέκτει (1)
• πλεονεκτικοὶ (1)
• πλεονεκτοίη (1)
• πλεονεκτοῦσα (1)
• πλεονεκτέων (1)
• πλεονεκτοῦν (1)
• πλεονεκτεῖς (1)
• πλεονεκτικόν (1)
• πλεονεκτοῖτο (1)
• πλεονέκτημ (1)
• πλεονεκτητέον (1)
• πλεονεκτοῦντι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.