Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: πειθός

Structure: πειθ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: piqano/s의 후기 형태, NTest.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	πειθός πειθοῦ	πειθότερος πειθοτεροῦ	πειθότατος πειθοτατοῦ
Adverb	πείθως	πειθότερον	πειθότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ στέφοσ ἀσκήσασα γαμήλιον ἤλυθε Πειθώ, τοξευτῆροσ Ἔρωτοσ ἐλαφρίζουσα φαρέτρην. (Colluthus, Rape of Helen, book 113)
καὶ πάντα ταῦτα μετὰ Χαρίτων καὶ Ἀφροδίτησ αὐτῆσ ἔπραττέν τε καὶ ἔλεγεν, ὡσ ἀεί, τὸ κωμικὸν ἐκεῖνο, τὴν πειθὼ τοῖσ χείλεσιν αὐτοῦ ἐπικαθῆσθαι. (Lucian, (no name) 10:3)
ἡδονὴν δὲ καὶ πειθὼ καὶ τέρψιν καὶ τὰσ ὁμοιογενεῖσ ἀρετὰσ εἰσφέρεται μακρῷ Θουκυδίδου κρείττονασ Ἡρόδοτοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 19:2)
ἀμφὶ δέ οἱ Χάριτέσ τε θεαὶ καὶ πότνια Πειθὼ ὁρ́μουσ χρυσείουσ ἔθεσαν χροί̈· (Hesiod, Works and Days, Book WD 11:5)
ταῦτα μὲν οὖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολελόγημαι ὑμῖν, ἀληθῆ καὶ δίκαια καὶ ἐπαίνου μᾶλλον, ὡσ ἐμαυτὸν πείθω, ἢ μίσουσ ἄξια. (Lucian, Phalaris, book 1 11:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com