Ancient Greek-English Dictionary Language

παράνομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράνομος

Structure: παρανομ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. acting contrary to law and custom, lawless, violent
  2. (of things) contrary to law, unlawful, illegal
  3. (Attic law, substantive) an illegal or unconstitutional measure

Examples

  • κενὰ δὲ αὐτοῖσ ἀποβήσεται τὸ κεκραγέναι καὶ δεῖσθαι ἀνδρόσ. ἐχρήσαντο γὰρ παρανόμωσ ἐκκλινομένων ἀδυνάτων. (Septuagint, Liber Iob 34:20)
  • θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα Κυρίῳ, καὶ γὰρ παρανόμωσ προσφέρουσιν αὐτάσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:26)
  • καὶ παρανόμωσ ὁδόσ ἐστιν, εἰσ ἔρεβόσ τι καὶ βάραθρον ὠθοῦσα τὰσ ψυχὰσ ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶσ νυκτὸσ ποταμοί δεχόμενοι καὶ ἀποκρύπτοντεσ ἀγνοίᾳ καὶ λήθῃ τοὺσ κολαζομένουσ. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 4:1)
  • ὁ δὲ Κλεομένησ τοὐναντίον θρασύτερον καὶ βιαιότερον ἐπὶ τὴν μεταβολὴν ἦλθε τῆσ πολιτείασ, ἀποκτείνασ τοὺσ ἐφόρουσ παρανόμωσ, οὓσ καὶ προσαγαγέσθαι τοῖσ ὅπλοισ κρατοῦντα καὶ μεταστῆσαι ῥᾴδιον ἦν, ὥσπερ οὐκ ὀλίγουσ ἄλλουσ μετέστησεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, τὸ γὰρ ἄνευ τῆσ ἐσχάτησ ἀνάγκησ ἐπιφέρειν σίδηρον οὔτε ἰατρικὸν οὔτε πολιτικόν, ἀλλ’ ἀτεχνίασ μὲν ἀμφότερα, τούτῳ δὲ καὶ τὸ ἀδικεῖν μετ’ ὠμότητοσ πρόσεστι. (Plutarch, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 4 1:2)
  • ἀμφοῖν δὲ ταὐτὰ βουλευομένων ἄλυτον εἶναι τὴν ἐξουσίαν, καὶ παρανόμωσ μαχεῖσθαι πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ, ὧν μαχομένων διαιτᾶν καὶ βραβεύειν αὐτοῖσ εἶναι προσῆκον, οὐχὶ πολυπραγμονεῖν ὁμοφρονούντων. (Plutarch, Agis, chapter 12 2:3)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION