Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ τοίνυν καὶ τὴν ἀνάρρησιν τοῦ στεφάνου παρανόμωσ ἐν τῷ ψηφίσματι κελεύει γίγνεσθαι, καὶ τοῦθ’ ὑμᾶσ διδάξω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 32 1:1)
σκοπῶ μὲν οὖν ἔγωγε, ὦ ἄνδρεσ, πόθεν χρὴ ἄρξασθαι τῆσ ἀπολογίασ, πότερον ἐκ τῶν τελευταίων λόγων, ὡσ παρανόμωσ με ἐνέδειξαν, ἢ περὶ τοῦ ψηφίσματοσ τοῦ Ἰσοτιμίδου, ὡσ ἄκυρόν ἐστιν, ἢ περὶ τῶν νόμων καὶ τῶν ὁρ́κων τῶν γεγενημένων, εἴτε καὶ ἐξ ἀρχῆσ ὑμᾶσ διδάξω τὰ γεγενημένα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 14:1)
ταῦτα δὲ σαφῶσ εἰδότεσ οὕτω παρανόμωσ πεπραγμένα ῥᾳθύμωσ φέρετε.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 34:6)
καὶ μῖσοσ ἐντεῦθεν ἤρξατο εἰσ τὸν Σκιπίωνα τοῦ δήμου καὶ ἀγανάκτησισ, ὅτι αὐτὸν ἀγαπήσαντεσ ἐπιφθόνωσ καὶ πολλὰ τοῖσ δυνατοῖσ ἐναντιωθέντεσ ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν τε δὶσ ἑλόμενοι παρανόμωσ, ὑπὲρ τῶν Ἰταλιωτῶν ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 2:7)
καὶ φυγῆσ τῶν λοιπῶν γενομένησ ὁ Γναῖοσ αὐτοῖσ ὑπήντα, χαλεπαίνων ὡσ ὑπάτου παρανόμωσ ἀνῃρημένου·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7 9:6)
Ἀντώνιόσ τε τῆσ ἄρτι συγκειμένησ πρὸσ τὸν Καίσαρα φιλίασ ὑπεριδών, εἴτε ἐσ χάριν τῆσ βουλῆσ ἢ παρηγορίαν, ἀχθομένησ τῷ περὶ τῆσ Κελτικῆσ νόμῳ, εἴτε ἀπ’ οἰκείασ γνώμησ, προύγραφεν ὡσ ὕπατοσ μηδενὶ Καίσαρα ἐγχειρεῖν παρανόμωσ, ἢ χρήσεσθαι κατ’ αὐτοῦ παντὶ μέτρῳ τῆσ ἐξουσίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 1:4)
ὁ δὲ κρινόμενοσ τελευταῖοσ "ὁμολογῶ," ἔφη, "παρανόμωσ ἄρξαι τόνδε τὸν χρόνον, καὶ οὓσ ἀπελύσατε νῦν, ἐγὼ συναναγκάσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:4)
Σύλλασ δὲ Φιμβρίου δύο σταδίουσ ἀποσχὼν ἐκέλευε παραδοῦναί οἱ τὸν στρατόν, οὗ παρανόμωσ ἄρχοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 93)
"καὶ Κίμωνοσ δ’ Ἐλπινίκῃ τῇ ἀδελφῇ παρανόμωσ συνόντοσ, εἶθ’ ὕστερον ἐκδοθείσησ Καλλίᾳ, καὶ φυγαδευθέντοσ μισθὸν ἔλαβε τῆσ καθόδου αὐτοῦ ὁ Περικλῆσ τὸ τῇ ’ Ἐλπινίκῃ μιχθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:29)
εἰ δ’ ὁ μὲν νῦν ἐνεστηκὼσ ἀγών ἐστιν παρανόμων, οἱ νόμοι δ’ οὐκ ἐῶσι λέγειν οὐδὲ τὰ ἔννομα τοὺσ οὕτω βεβιωκότασ, ἡμεῖσ δ’ ἐπιδείκνυμεν οὐ μόνον εἰρηκότ’ αὐτὸν παράνομα, ἀλλὰ καὶ βεβιωκότα παρανόμωσ, πῶσ οὐχὶ προσήκει λέγειν περὶ τούτου τοῦ νόμου δι’ οὗ ταῦτ’ ἐλέγχεται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 30:2)
εἶθ’ ὅτι ἀπεῖπεν αὐτῷ ἄνευ τῶν συνδιαιτητῶν καθ’ αὑτοῦ μὴ ἀποφαίνεσθαι, καὶ ὅτι ἀπολομένησ αὑτῷ τῆσ γυναικὸσ καὶ τῶν παίδων ὑπὸ τοῦ σεισμοῦ καὶ ἐπὶ τηλικαύτην συμφορὰν ἀπάραντοσ οἴκαδε, ὁ τὰσ συνθήκασ ἠφανικὼσ ἐρήμην αὑτοῦ ἐν τῇ ἀποδημίᾳ κατέγνω τὴν δίαιταν, ἔστιν ὅστισ ἂν ὑμῶν ταῦτα τοῦ Παρμένοντοσ ἀπολογουμένου τὴν οὕτω παρανόμωσ γνωσθεῖσαν δίαιταν κυρίαν ἔγνω εἶναι;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 47:1)
τοὺσ γοῦν τυράννουσ ἢ τοὺσ βασιλέασ, ὧν αὖθισ οἱ βιαίωσ ἀρχθέντεσ καὶ παρανόμωσ τὰσ εἰκόνασ ἀνεῖλον καὶ τὰ ὀνόματα ἠφάνισαν, ὅπερ οἶμαι καὶ ἐφ’ ὑμῶν συμβέβηκε, διατεινάμενοσ εἴποιμ’ ἄν, εἰ προῄδεσαν τοῦτο ἐσόμενον, μήτ’ ἂν εἰκόνασ ἑαυτῶν ἐᾶσαί τινα στῆσαι μήτε ὀνόματα ἐγγράψαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 38:2)
ἡ δὲ τῶν ἄλλων πλεονεξία καὶ διαφορὰ παρανόμωσ γιγνομένη τὸν ἔσχατον ἔχει κίνδυνον ὀλέθρου, περὶ τῶν ὅλων οὔποτε ἐσόμενον διὰ τὸ πᾶσαν εἰρήνην καὶ δικαιοσύνην ἐν αὐτοῖσ ὑπάρχειν καὶ πανταχοῦ πάντα δουλεύειν καὶ ξυνακολουθεῖν εὐγνώμονι νόμῳ πειθόμενα καὶ εἴκοντα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 66:1)
Ὥσπερ δὴ καὶ πολλοὶ τῶν ἰδιωτῶν οὐ πειθόμενοι τοῖσ ἄρχουσιν οὐδὲ τοῖσ νόμοισ πολλὰ πράττουσι παρανόμωσ, ὑπὲρ ὧν καὶ τὰσ εὐθύνασ ὑπέχουσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 18:3)
καὶ αὖ τοὺσ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν πιστευομένουσ ἢ γυναῖκασ ἢ παῖδασ ἢ τὴν οὐσίαν, καθάπερ οἶμαι πολλοὶ ἐπιτρόπουσ καὶ κηδεμόνασ καταλείπουσιν, οἱ μὲν ἀποδημοῦντεσ, οἱ δὲ ἀποθνήσκοντεσ, οἱ δὲ παρακαταθήκασ διδόασιν ἄνευ μαρτύρων, οὐ δεδιότεσ μὴ ἀφαιρεθῶσιν, ἔνιοι δὲ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων μὴ καταλιπεῖν κληρονόμουσ οὓσ αὐτοὶ βούλονται, ἑτέρουσ καταλείπουσιν, ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖσ αὑτῶν ἐπιτηδείοισ ‐ τούτοισ δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἔχοντεσ περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπουσιν αὐτοῖσ οἱ τὰ σφέτερα ἐπιτρέποντεσ, μάλιστα δὲ τοῖσ τελευταίοισ τοῖσ παρανόμωσ πιστεύεσθαι δοκοῦσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION