Ancient Greek-English Dictionary Language

οὐσία

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οὐσία οὐσίας

Structure: οὐσι (Stem) + α (Ending)

Etym.: ou)=sa, ei)mi 분사의 여성형

Sense

  1. that which is one's own, one's substance, property
  2. (philosophy) Synonym of φύσις ‎(phúsis) stable being, immutable reality
  3. name of a plaster
  4. a fire-resisting substance
  5. (in magic) a material thing by which a connection is established between the person to be acted upon and the supernatural agent

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τῶν οὐσιῶν οὗτοι τὰ τιμήματα καὶ τὰσ ἀπογραφὰσ ἐπισκοποῦσιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 38 5:3)
  • μὴ γὰρ οἰέσθε τῶν μὲν οὐσιῶν, ἃσ ἄν οἱ πρόγονοι καταλίπωσι, κληρονόμοι εἶναι, τῶν δ’ ὁρ́κων καὶ τῆσ πίστεωσ, ἣν δόντεσ οἱ πατέρεσ ὑμῶν ὅμηρον τοῖσ θεοῖσ τῆσ κοινῆσ εὐδαιμονίασ τῆσ πόλεωσ μετεῖχον, ταύτησ δὲ μὴ κληρονομεῖν. (Lycurgus, Speeches, 176:4)
  • ἐκστάσεισ γάρ εἰσιν εἰδῶν καὶ ἀναιρέσεισ οὐσιῶν, οὐ φύσεισ τινὲσ οὐδ’ οὐσίαι καθ’ ἑαυτάσ ἡ δὲ ψυχρότησ οὐκ ἐλάττονα τῆσ θερμότητοσ ἐγγιγνομένη τοῖσ σώμασι πάθη καὶ μεταβολὰσ ἐνεργάζεσθαι πέφυκε· (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 2 1:4)
  • τιμητὰσ δὲ τούτουσ προσηγόρευον, ἐξουσίαν ἔχοντασ ἀφελέσθαι μὲν ἵππον, ἐκβαλεῖν δὲ συγκλήτου τὸν ἀκολάστωσ βιοῦντα καὶ ἀτάκτωσ, οὗτοι δὲ καὶ τὰ τιμήματα τῶν οὐσιῶν λαμβάνοντεσ ἐπεσκόπουν, καὶ ταῖσ ἀπογραφαῖσ τὰ γένη καὶ τὰσ πολιτείασ διέκρινον· (Plutarch, Marcus Cato, chapter 16 2:2)
  • τὴν μὲν γὰρ ἐν ταῖσ τιμωρίαισ ἀνωμαλίαν, ἐξ ὧν ἔτυχεν αἰτιῶν ἀποτυμπανίζοντοσ αὐτοῦ καὶ πάλιν τὰ μέγιστα τῶν ἀδικημάτων πρᾴωσ φέροντοσ, καὶ διαλλαττομένου μὲν ἐπὶ τοῖσ ἀνηκέστοισ μετὰ εὐκολίασ, τὰ δὲ μικρὰ καὶ φαῦλα προσκρούσματα σφαγαῖσ καὶ δημεύσεσιν οὐσιῶν μετιόντοσ, οὕτωσ ἄν τισ διαιτήσειεν ὡσ φύσει μὲν ὀργὴν χαλεπὸν ὄντα καὶ τιμωρητικόν, ὑφιέμενον δὲ τῆσ πικρίασ λογισμῷ πρὸσ τὸ συμφέρον, ἐν αὐτῷ γε τούτῳ τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ στρατηγικὸν ἄνδρα πρεσβευτήν, Ἀλβῖνον ὄνομα, ξύλοισ καὶ λίθοισ διαχρησαμένων, παρῆλθε καὶ οὐκ ἐπεξῆλθεν ἀδίκημα τοσοῦτον, ἀλλὰ καὶ σεμνυνόμενοσ διεδίδου λόγον ὡσ προθυμοτέροισ διὰ τοῦτο χρήσοιτο πρὸσ τόν πόλεμον αὐτοῖσ ἰωμένοισ τὸ ἁμάρτημα δι’ ἀνδραγαθίασ. (Plutarch, Sulla, chapter 6 8:1)

Synonyms

  1. that which is one's own

  2. name of a plaster

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION