Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οὐλόμενος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οὐλόμενος οὐλόμενη οὐλόμενον

Structure: οὐλομεν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: aor2 mid. part. of o)/llumi, used as adj.

Sense

  1. destructive, baneful
  2. unhappy, undone, lost

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative οὐλόμενος οὐλομένη οὐλόμενον
Genitive οὐλομένου οὐλομένης οὐλομένου
Dative οὐλομένῳ οὐλομένῃ οὐλομένῳ
Accusative οὐλόμενον οὐλομένην οὐλόμενον
Vocative οὐλόμενε οὐλομένη οὐλόμενον
DualN/A/V οὐλομένω οὐλομένᾱ οὐλομένω
G/D οὐλομένοιν οὐλομέναιν οὐλομένοιν
PluralNominative οὐλόμενοι οὐλόμεναι οὐλόμενα
Genitive οὐλομένων οὐλομενῶν οὐλομένων
Dative οὐλομένοις οὐλομέναις οὐλομένοις
Accusative οὐλομένους οὐλομένᾱς οὐλόμενα
Vocative οὐλόμενοι οὐλόμεναι οὐλόμενα
Positive Comparative Superlative
Adjective οὐλόμενος οὐλομένου οὐλομενότερος οὐλομενοτέρου οὐλομενότατος οὐλομενοτάτου
Adverb οὐλομένως οὐλομενότερον οὐλομενότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ σύγε ζυγὰ βουσὶν ὑποδδείσαισ ἐπαεῖραι, ἠὲ καὶ οὐλομένου μεταχάσσεαι ἀμήτοιο, αὐτῷ κεν τὰ ἕκαστα μέλοιτό μοι, ὄφρα καὶ ἄλλοσ ἀνὴρ ἐρρίγῃσιν ἀρείονα φῶτα μετελθεῖν. (Apollodorus, Argonautica, book 3 8:11)
  • πρώτῳ Φυσικῶν ἄλλο δέ τοι ἐρέω φύσισ οὐδενόσ ἐστιν ἁπάντων θνητῶν, οὐδέ τισ οὐλομένου θανάτοιο τελευτή, ἀλλὰ μόνον μῖξίσ τε διάλλαξίσ τε μιγέντων ἐστί, φύσισ δὲ βροτοῖσ ὀνομάζεται ἀνθρώποισιν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 1:1)

Synonyms

  1. destructive

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION