Sense

1. to set in motion, urge, push on, spur on, cheer on, inspired
2. to stir up, was inflicted
3. to make a start, hasten on
4. starts, started, to begin
5. to rush headlong at, to hasten
6. to start, begin, that had got, start
7. that they put, themselves in motion, think, began, he purposed, eagerly
8. to hasten after
9. to start from, begin from, going out from thence, to make a place his headquarters, base of operations, setting out, beginning
10. to rush on, to hasten, be eager, to go forth, goes, forth
11. incited

Examples

• ὡσ οὔτε ταρβῶ σὺν δίκῃ σ’ ὁρμώμενον, Κάδμου θ’ ὁρῶσα λαὸν εὖ πεπραγότα, ἔτ’ αὐτὸν ἄλλα βλήματ’ ἐν κύβοισ βαλεῖν πέποιθ’· (Euripides, Suppliants, episode, iambic25)
• τὸ γὰρ ἐκ μιᾶσ πόλεωσ ὁρμώμενον ὁμοῦ τῇ Μακεδόνων δυνάμει καὶ Πελοποννησίοισ ἅπασι καὶ χορηγίᾳ βασιλικῇ πολεμεῖν, καὶ μὴ μόνον ἄθικτον διαφυλάττοντα τὴν Λακωνικήν, ἀλλὰ καὶ χώραν κακῶσ ποιοῦντα τὴν ἐκείνων καὶ πόλεισ αἱροῦντα τηλικαύτασ, οὐ τῆσ τυχούσησ ἐδόκει δεινότητοσ εἶναι καὶ μεγαλοφροσύνησ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 26 4:1)
• "φέρε, εἰ διανοεῖται τούτων μηδὲν ποιεῖν Διονύσιοσ ὧν φησιν, ἀπελθόντοσ δ’ ἐμοῦ ἐὰν ἐπιστέλλῃ Δίωνι πιθανῶσ, αὐτόσ τε καὶ ἄλλοισ πολλοῖσ τῶν αὐτοῦ διακελευόμενοσ, ἃ νῦν πρὸσ ἐμὲ λέγει, ὡσ αὐτοῦ μὲν ἐθέλοντοσ, ἐμοῦ δὲ οὐκ ἐθελήσαντοσ ἃ προυκαλεῖτό με δρᾶν, ἀλλ’ ὀλιγωρήσαντοσ τῶν ἐκείνου τὸ παράπαν πραγμάτων, πρὸσ δὲ καὶ τούτοισιν ἔτι μηδ’ ἐθέλῃ με ἐκπέμπειν, αὐτὸσ τῶν ναυκλήρων μηδενὶ προστάττων, ἐνδείξηται δὲ πᾶσιν ῥᾳδίωσ ὡσ ἀβουλῶν ἐμὲ ἐκπλεῖν, ἆρά τισ ἐθελήσει με ἄγειν ναύτην ὁρμώμενον ἐκ τῆσ Διονυσίου οἰκίασ; (Plato, Epistles, Letter 7 151:1)
• καίτοι τοσαύτην μεταβολὴν ἡ νίκη περὶ αὐτὸν ἐποίησεν, ὡσ πρὸ τῆσ μάχησ οὐ πόλιν, οὐκ ἐμπόριον, οὐ λιμένα τῆσ Ἰταλίασ ἔχοντα, χαλεπῶσ δὲ καὶ μόλισ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ δι’ ἁρπαγῆσ κομιζόμενον, ὁρμώμενον ἀπ’ οὐδενὸσ βεβαίου πρὸσ τὸν πόλεμον, ἀλλ’ ὥσπερ λῃστηρίῳ μεγάλῳ τῷ στρατοπέδῳ πλανώμενον καὶ περιφερόμενον, τότε πᾶσαν ὀλίγου δεῖν ὑφ’ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν Ἰταλίαν. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 17 2:1)
• ἔφην " ἀγνοεῖν ἢ σοὶ προσῆκόν ἐστι λόγον, ὥσπερ ἀφ’ ἑστίασ τῆσ γεωμετρίασ ὁρμώμενον· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 31)

Similar forms

• ὁρμὰς (64)
• ὁρμαῖς (56)
• ὁρμᾶν (32)
• ὁρμάς (21)
• ὁρμᾶται (20)
• ὁρμαὶ (16)
• ὁρμᾷ (13)
• ὁρμᾷς (6)
• ὁρμάν (5)
• ὁρ́μα (4)
• ὁρ́μαινε (4)
• ὁρμὰν (3)
• ὁρμᾶτο (3)
• ὁρμαθὸς (3)
• ὁρμαθοῦ (2)
• ὁρμάσθω (2)
• ὁρμᾶσθε (2)
• ὁρμαθῷ (1)
• ὁρμάσω (1)
• ὁρμαθόν (1)
• ὁρμᾶσθ (1)
• ὁρμάτω (1)
• ὁρμᾷ· (1)
• ὁρ́μαον (1)
• ὁρμάσαι (1)
• ὁρμά (1)
• ὁρμᾶτ (1)
• ὁρμαί (1)
• ὁρμᾶ‧ (1)
• ὁρμᾶτε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.