Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀνομαστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀνομαστός

Structure: ὀνομαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)noma/zw

Sense

  1. Named; To be named
  2. Famous; of note
  3. Of things, notable

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ὀνομαστός ὀνομαστή ὀνόμαστον
Genitive ὀνομαστοῦ ὀνομαστῆς ὀνομάστου
Dative ὀνομαστῷ ὀνομαστῇ ὀνομάστῳ
Accusative ὀνομαστόν ὀνομαστήν ὀνόμαστον
Vocative ὀνομαστέ ὀνομαστή ὀνόμαστον
DualN/A/V ὀνομαστώ ὀνομαστᾱ́ ὀνομάστω
G/D ὀνομαστοῖν ὀνομασταῖν ὀνομάστοιν
PluralNominative ὀνομαστοί ὀνομασταί ὀνόμαστα
Genitive ὀνομαστῶν ὀνομαστῶν ὀνομάστων
Dative ὀνομαστοῖς ὀνομασταῖς ὀνομάστοις
Accusative ὀνομαστούς ὀνομαστᾱ́ς ὀνόμαστα
Vocative ὀνομαστοί ὀνομασταί ὀνόμαστα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὀνομαστός ὀνομαστοῦ ὀνομαστότερος ὀνομαστοτεροῦ ὀνομαστότατος ὀνομαστοτατοῦ
Adverb ὀνομάστως ὀνομαστότερον ὀνομαστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁρᾶτ’ ἔμ’ ὅσπερ ἦ περίβλεπτοσ βροτοῖσ ὀνομαστὰ πράσσων, καί μ’ ἀφείλεθ’ ἡ τύχη ὥσπερ πτερὸν πρὸσ αἰθέρ’ ἡμέρᾳ μιᾷ. (Euripides, Heracles, episode, anapests 2:8)
  • ἦ τ’ ἂν πολὺ κέρδιον εἰή τῇδ’ αὐτῇ ἐν νυκτὶ λιπεῖν βίον ἐν θαλάμοισιν πότμῳ ἀνωίστῳ, κάκ’ ἐλέγχεα πάντα φυγοῦσαν, πρὶν τάδε λωβήεντα καὶ οὐκ ὀνομαστὰ τελέσσαι. (Apollodorus, Argonautica, book 3 13:50)
  • παρεσκευασμένοι δὲ πάντα ἔπλεον ἐσ τὴν Ἑλλάδα, προσίσχοντεσ δὲ αὐτῆσ τὰ παραθαλάσσια ἐθηεῦντο καὶ ἀπεγράφοντο, ἐσ ὃ τὰ πολλὰ αὐτῆσ καὶ ὀνομαστὰ θεησάμενοι ἀπίκοντο τῆσ Ἰταλίησ ἐσ Τάραντα. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 136 2:2)

Synonyms

  1. Named

  2. Famous

  3. Of things

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION