뜻

1. 화살, 다트

1. an arrow

예문

• ὁ γὰρ ὀιστὸς αὐτοῖσιν ὀλίγον ἀποδέων τριπήχεος, οὐδέ τι ἀντέχει τοξευθὲν πρὸς Ἰνδοῦ ἀνδρὸς τοξικοῦ, οὔτε ἀσπὶς οὔτε θώρηξ οὔτε εἴ τι καρτερώτερον ἐγένετο. (Arrian, Indica, chapter 16 7:1)

  (아리아노스, Indica, chapter 16 7:1)

• αὖ ἔρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν καὶ λίγξε βιός, νευρὴ δὲ μέγ ἰάχεν, ἆλτο δ ὀιστός καὶ σφαῖραν ἔπειτ ἔρριψε μετ ἀμφίπολον βασίλεια: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 533)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 533)

• ἐν πᾶσι δὲ τῷ ἐνέργειαν ποιεῖν εὐδοκιμεῖ, οἱο῀ν ἐν τοῖσδε, αὖτις ἐπὶ δάπεδόνδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής, καὶ ἔπτατ ὀιστός, καὶ ἐπιπτέσθαι μενεαίνων, καὶ ἐν γαίῃ ἵσταντο λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι, καὶ αἰχμὴ δὲ στέρνοιο διέσσυτο μαιμώωσα. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 11 3:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 3:2)

• εἰς ὑπέρθυρον οἴκου ἐν Κυζίκῳ σωθέντος ἀπὸ πυρός Μῶμε μιαιφόνε, σός σε κατέκτανε πικρὸς ὀιστός: (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 1031)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 1, chapter 1031)

• διὰ στόματος γὰρ ὀιστὸς ἠίξεν, τυτθοῦ βαιὸν ὕπερθε βρέφους. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3313)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 3313)

유사 형태

• οἷστισι (19)
• ὀιστοὺς (18)
• οἷστισιν (15)
• οἶστρος (15)
• οἶστρον (13)
• οἴστρῳ (13)
• ὀϊστόν (12)
• ὀιστοῖς (9)
• ὀϊστῷ (8)
• οἰστέον (8)
• ὀϊστός (8)
• οἴστρου (8)
• ὀϊστὸν (8)
• ὀϊστοί (7)
• ὀιστὸν (6)
• ὀιστῶν (6)
• ὀϊστῶν (5)
• οἰστοῖς (5)
• ὀϊστοὺς (5)
• ὀιστῷ (5)
• οἴστρων (5)
• ὀιστεύσας (4)
• οἰστὸν (4)
• οἰστόν (4)
• ὀϊστεύσας (4)
• ὀϊστὸς (4)
• ὀιστόν (4)
• ὀιστός (3)
• ὀϊστοὶ (3)
• οἰστῶν (3)
• ὀϊστοῖς (2)
• οἰστοὺς (2)
• ὀιστοὶ (2)
• ὀιστὸς (2)
• οἰστρῶδες (2)
• ὀιστεύων (2)
• οἷσ2τισιν (2)
• ὀϊστούς (2)
• οἰστῷ (2)
• ὀιστοῦ (2)
• οἰστρᾷ (2)
• οἴστροισι (1)
• οἰστρώδη (1)
• ὀϊστεύων (1)
• <ὀιστὸν> (1)
• οἴστρημα (1)
• οἴστρους (1)
• οἰστρῶσιν (1)
• οἷστε (1)
• ὀΐστευσον (1)
• ὀιστούς (1)
• οἶστρόν (1)
• οἰστρῶν (1)
• ὀιστεῦσαι (1)
• οἷστισί (1)
• οἴστροις (1)
• οἰστέαι (1)
• ὀϊστοῦ (1)
• οἰστρεῖ (1)
• οἰστρῶσι (1)
• οἰστά (1)
• ὀιστεύεις (1)
• οἰστούς (1)
• οἰστρήσας (1)
• οἰστέα (1)
• ὀϊστευτὴρ (1)
• οἰστρῶντι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.