Plutarch, De virtute morali, section 7 1:

(플루타르코스, De virtute morali, section 7 1:)

εἴποισ δ ἂν ἐπιβλέψασ δὴ τότ’ ἔπειτ’ ἄνεμοσ μὲν ἐπαύσατο, ἡ οε γαλήνη ἔπλετο νηνεμίη, κοίμησε δὲ κύματα δαίμων· τὰ σφοδρὰ καὶ περιμανῆ καὶ οἰστρώδη κινήματα τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ λόγου κατασβέσαντοσ, ὧν δ’ ἡ φύσισ ἀναγκαίωσ δεῖται, ταῦθ’ ὁμοπαθῆ καὶ ὑπήκοα καὶ φίλα καὶ συνεργὰ πεποιημένου ταῖσ πρακτικαῖσ προαιρέσεσιν· ὥστε μὴ προεκθεῖν τοῦ λογισμοῦ μηδ’’ ὑπενδιδόναι μηδ’ ἀτακτεῖν μηδ’ ἀπειθεῖν, ἀλλὰ πᾶσαν ὁρμὴν εὐάγωγον οὖσαν ἄθηλον ἵππῳ πῶλον ὣσ ἅμα τρέχειν, ἐπιβεβαιοῦσαν τὸν Ξενοκράτουσ λόγον, ὃν ἐκεῖνοσ εἶπε περὶ τῶν ἀληθῶσ φιλοσοφούντων, ὅτι μόνοι ποιοῦσιν ἑκουσίωσ ἃ ποιοῦσιν ἄκοντεσ οἱ λοιποὶ διὰ τὸν νόμον, ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ κύνεσ ἢ γαλαῖ ψόφῳ ὁ τῶν ἡδονῶν ἀποτρεπόμενοι καὶ πρὸσ τὸ δεινὸν ὑποβλέποντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION