Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νικηφόρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: νικηφόρος

Structure: νικηφορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw

Sense

  1. bringing victory
  2. bearing off the prize, conquering, victorious

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative νικηφόρος νικήφορον
Genitive νικηφόρου νικηφόρου
Dative νικηφόρῳ νικηφόρῳ
Accusative νικηφόρον νικήφορον
Vocative νικηφόρε νικήφορον
DualN/A/V νικηφόρω νικηφόρω
G/D νικηφόροιν νικηφόροιν
PluralNominative νικηφόροι νικήφορα
Genitive νικηφόρων νικηφόρων
Dative νικηφόροις νικηφόροις
Accusative νικηφόρους νικήφορα
Vocative νικηφόροι νικήφορα
Positive Comparative Superlative
Adjective νικηφόρος νικηφόρου νικηφορότερος νικηφοροτέρου νικηφορότατος νικηφοροτάτου
Adverb νικηφόρως νικηφορότερον νικηφορότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ’ παρέστηκά σοι, καὶ ἤν με, ὦ Πάρι, δικάσῃσ καλήν, οὔποτε ἥττων ἄπει ἐκ μάχησ, ἀλλ’ ἀεὶ κρατῶν πολεμιστὴν γάρ σε καὶ νικηφόρον ἀπεργάσομαι. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 12:3)
  • πρέποι γὰρ ἂν κἀμὲ νικηφόρον ὑμῖν συμπαρεῖναι καὶ ἑορτάξειν ἅμα καὶ τοὺσ γάμουσ καὶ τὰ ἐπινίκια. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 16:2)
  • μῆτερ, πύκαζε κρᾶτ’ ἐμὸν νικηφόρον, καὶ χαῖρε τοῖσ ἐμοῖσι βασιλικοῖσ γάμοισ· (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 1:7)
  • δεῖξόν νυν, ὦ τάλαινα, σὴν νικηφόρον ἀστοῖσιν ἄγραν ἣν φέρουσ’ ἐλήλυθασ. (Euripides, episode1)
  • ὡσ σωτηρίαν Ἕλλησι δώσουσ’ ἔρχομαι νικηφόρον. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:54)

Synonyms

  1. bringing victory

  2. bearing off the prize

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION