Sense

1. an islander
2. of or in an island, insular, island

Examples

• καὶ ὅ γε πρῶτοσ ἡμῖν τοὺσ νόμουσ τούτουσ διατυπώσασ, εἴτε Κάδμοσ ὁ νησιώτησ εἴτε Παλαμήδησ ὁ Ναυπλίου, ‐ καὶ Σιμωνίδῃ δὲ ἔνιοι προσάπτουσι τὴν προμήθειαν ταύτην ‐ οὐ τῇ τάξει μόνον, καθ’ ἣν αἱ προεδρίαι βεβαιοῦνται διώρισαν, τί πρῶτον ἔσται ἢ δεύτερον, ἀλλὰ καὶ ποιότητασ, ἃσ ἕκαστον ἡμῶν ἔχει, καὶ δυνάμεισ συνεῖδον. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 5:1)
• καὶ σπεύδει τισ εἰσ τὴν πατρίδα, κἂν νησιώτησ ᾖ, κἂν παρ’ ἄλλοισ εὐδαιμονεῖν δύνηται, καὶ διδομένην ἀθανασίαν οὐ προσήσεται, προτιμῶν τὸν ἐπὶ τῆσ πατρίδοσ τάφον, καὶ ὁ τῆσ πατρίδοσ αὐτῷ καπνὸσ λαμπρότεροσ ὀφθήσεται τοῦ παρ’ ἄλλοισ πυρόσ. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 11:1)
• ὥστε ἐπὶ πολὺ ἐτεθήπειν πρὸσ ταῦτα καὶ οὐκ ἐξήρκουν τῷ θαύματι, οἱο͂́ν τι καὶ ὁ νησιώτησ ἐκεῖνοσ νεανίσκοσ ἐπεπόνθει πρὸσ τὴν τοῦ Μενελάου οἰκίαν. (Lucian, Scytha 19:2)
• ὁ δὲ νησιώτησ εἴσ τε τοὺσ πότουσ ἐστὶν εὖ πεφυκὼσ καὶ πρὸσ τὴν καθημερινὴν χρῆσιν οὐκ ἀνοίκειοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 59 2:2)
• οὐχ ὁ μὲν Ὀδυσσεὺσ νησιώτησ ἦν οὐδὲ τῶν συμμέτρων νήσων· (Dio, Chrysostom, Orationes, 24:2)

Similar forms

• νησιώτας (23)
• νησιῶται (17)
• νησιωτῶν (9)
• νησιωτέων (9)
• νησιώτης (6)
• νησιώταις (4)
• νησιώτην (4)
• Νησιώτου (3)
• νησιώτῃσι (3)
• νησιώτῃ (2)
• νησιωτικὰ (2)
• νησιῶτιν (2)
• νησιωτικὰς (2)
• Νησιωτικῶν (2)
• νησιωτικὸν (2)
• νησιωτικά (1)
• Νησιῶτίς (1)
• νησιώτιδες (1)
• νησιωτικὸς (1)
• νησιωτικὴν (1)
• νησιώτιδας (1)
• νησιωτικόν (1)
• νησιώτιδος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.