Sense

1. childish, infantile, juvenile, young
2. (of animals)
3. (of the understanding) childish, untaught, silly
4. (of bodily strength)

Examples

• μὴ ἀπόσχῃ νήπιον παιδεύειν, ὅτι ἐὰν πατάξῃσ αὐτὸν ράβδῳ, οὐ μὴ ἀποθάνῃ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 23:13)
• καὶ παιδίον νήπιον ἐπὶ τρώγλην ἀσπίδων καὶ ἐπὶ κοίτην ἐκγόνων ἀσπίδων τὴν χεῖρα ἐπιβαλεῖ. (Septuagint, Liber Isaiae 11:8)
• καὶ νῦν οὕτωσ εἶπε Κύριοσ παντοκράτωρ. ἱνατί ὑμεῖσ ποιεῖτε κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχαῖσ ὑμῶν ἐκκόψαι ὑμῶν ἄνθρωπον καὶ γυναῖκα, νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐκ μέσου Ἰούδα πρὸσ τὸ μὴ καταλειφθῆναι ὑμῶν μηδένα, (Septuagint, Liber Ieremiae 51:7)
• Ἐξέλιπον ἐν δάκρυσιν οἱ ὀφθαλμοί μου, ἐταράχθη ἡ καρδία μου, ἐξεχύθη εἰσ τὴν γῆν ἡ δόξα μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆσ θυγατρὸσ τοῦ λαοῦ μου ἐν τῷ ἐκλείπειν νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐν πλατείαισ πόλεωσ. (Septuagint, Lamentationes 2:11)
• ὁρῶ γὰρ ἄγγοσ οὗ ’ξέθηκ’ ἐγώ ποτε ‐ σέ γ’, ὦ τέκνον μοι, βρέφοσ ἔτ’ ὄντα νήπιον, Κέκροποσ ἐσ ἄντρα καὶ Μακρὰσ πετρηρεφεῖσ. (Euripides, Ion, episode, iambics 5:5)

Similar forms

• νήπια (73)
• νήπιος (71)
• νήπιον (63)
• νηπίων (53)
• νήπιοι (34)
• νηπίου (24)
• νηπίοις (23)
• νήπιε (14)
• νηπίους (14)
• νηπίῳ (8)
• νηπίαχον (6)
• νήπιός (5)
• νηπίη (4)
• νήπι (4)
• νηπιάχοις (4)
• νήπιά (4)
• νηπίοισιν (3)
• νηπιάχου (2)
• νηπίαν (2)
• νηπίαχος (2)
• νηπιέῃσιν (2)
• νηπιάχῳ (2)
• νηπιέῃσι (2)
• νηπία (1)
• νηπιέῃ (1)
• νηπιάχων (1)
• νηπίσυς (1)
• νηπιότητα (1)
• νηπιάχοιο (1)
• νηπιάας (1)
• νηπίαχοι (1)
• νηπιάζετε (1)
• νηπίω (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary