뜻

1. 뱃사람, 선원, 사공

1. a seaman, sailor
2. of a ship
3. the nautilus

예문

• "ὁ δὲ ναυτίλος καλούμενος, φησὶν Ἀριστοτέλης, πολύπους μὲν οὔκ ἐστιν, ἐμφερὴς δὲ κατὰ τὰς πλεκτάνας. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 1:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 1:3)

• "πολύπους, φησί, τις ὁ μὲν τρεψίχρως, ὁ δὲ ναυτίλος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 2:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 2:1)

• κόρην γάρ, οἶμαι δ οὐκέτ, ἀλλ ἐζευγμένην, παρεισδέδεγμαι φόρτον ὥστε ναυτίλος, λωβητὸν ἐμπόλημα τῆς ἐμῆς φρενός. (Sophocles, Trachiniae, episode2)

  (소포클레스, 트라키니아이, episode2)

• ἄνθρωπε, ζωῆς περιφείδεο, μηδὲ παρ ὡρ´ην ναυτίλος ἴσθι: (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5341)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5341)

유사 형태

• ναυτιλίης (29)
• ναυτιλίας (22)
• ναυτίλοι (8)
• ναυτιλίην (7)
• ναυτίλοις (6)
• ναυτίλε (6)
• ναυτίλων (6)
• ναυτιλίαν (5)
• ναυτίλος (4)
• ναυτίλλεται (3)
• ναυτιλίῃσι (3)
• ναυτίλῳ (3)
• ναυτίλον (3)
• ναυτιλίαι (2)
• ναυτιλίῃ (2)
• ναυτιλίῃσιν (2)
• ναυτίλοισιν (2)
• ναυτίλοισι (2)
• ναυτιλίᾳ (2)
• ναυτιλίη (2)
• ναυτίλληται (1)
• ναυτίλους (1)
• ναυτιλίαισί (1)
• ναυτιλία (1)
• ναυτιλίαις (1)
• ναυτίλλοντο (1)
• ναυτίλλεο? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.