Ancient Greek-English Dictionary Language

ναυτικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ναυτικός ναυτική ναυτικόν

Structure: ναυτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: nau/ths

Sense

  1. seafaring, naval, of ships, among the seamen, a navy, fleet
  2. skilled in seamanship, nautical, a naval power
  3. navigation, seamanship, naval affairs naval power
  4. money borrowed or lent on bottomry

Examples

  • καὶ ἀπέστειλε Χιρὰμ ἐν τῇ νειὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἄνδρασ ναυτικοὺσ ἐλαύνειν εἰδότασ θάλασσαν μετὰ τῶν παίδων Σαλωμών. (Septuagint, Liber I Regum 9:17)
  • καὶ ἄρτουσ ὀκτὼ ναυτικοὺσ ἐν γυργάθῳ ξηροὺσ καὶ ἰσχάδων βῖκον ἐκ Καρίασ καὶ ὕστερον ἐκ Πατάρων σανδάλια ἐπίχρυσα, ὦ ἀχάριστε· (Lucian, Dialogi meretricii, 2:10)
  • ὀρθοὶ δ’ ἀνῇξαν πάντεσ, οἳ μὲν ἐν χεροῖν κορμοὺσ ἔχοντεσ ναυτικούσ, οἳ δὲ ξίφη· (Euripides, Helen, episode 6:1)
  • ἐπεὶ δὲ τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου μῆκοσ λαμβάνοντοσ, καὶ μετὰ τὴν ἐν Σικελία τῶν Ἀθηναίων κακοπραγίαν αὐτίκα μὲν ἐπιδόξων ὄντων ἐκπεσεῖσθαι τῆσ θαλάττησ, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον ἀπαγορεύσειν παντάπασιν, Ἀλκιβιάδησ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐπιστὰσ τοῖσ πράγμασι μεγάλην μεταβολὴν ἐποίησε καὶ κατέστησε τοὺσ ναυτικοὺσ ἀγῶνασ εἰσ ἀντίπαλον αὐτοῖσ, δείσαντεσ οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι πάλιν καὶ γενόμενοι ταῖσ προθυμίαισ καινοὶ πρὸσ τὸν πόλεμον, ὡσ ἡγεμόνοσ τε δεινοῦ καὶ παρασκευῆσ ἐρρωμενεστέρασ δεόμενον, ἐκπέμπουσιν ἐπὶ τὴν τῆσ θαλάττησ ἡγεμονίαν Λύσανδρον. (Plutarch, , chapter 3 1:1)
  • καὶ ὃ πάντων ἐστὶ δεινότατον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι αὐτὸσ μὲν οὗτοσ παρ’ ἑτέρων εἰσπράττει ναυτικοὺσ τόκουσ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων χρημάτων, οὐκ Ἀθήνησι δανείσασ οὐδ’ εἰσ Ἀθήνασ, ἀλλ’ εἰσ Ῥόδον καὶ Αἴγυπτον, ἡμῖν δὲ τοῖσ δανείσασιν εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐκ οἰέται δεῖν τῶν δικαίων οὐδὲν ποιεῖν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 20:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION