Sense

1. the commander of a fleet, an admiral, the Spartan admiral-in-chief

Examples

• ναύαρχοσ δὲ αὐτοῖσιν ἐπεστάθη Νέαρχοσ ὁ Ἀνδροτίμου, τὸ γένοσ μὲν Κρὴσ ὁ Νέαρχοσ, ᾤκεε δὲ ἐν Ἀμφιπόλι τῇ ἐπὶ Στρυμόνι. (Arrian, Indica, chapter 18 10:1)
• Ἰσοκράτησ δὲ μικροῦ τρεῖσ ὀλυμπιάδασ ἀνήλωσεν, ἵνα γράψῃ τὸν πανηγυρικὸν λόγον, οὐ στρατευσάμενοσ ἐν τούτοισ τοῖσ χρόνοισ οὐδὲ πρεσβεύσασ οὐδὲ πόλιν κτίσασ οὐδὲ ναύαρχοσ ἐκπεμφθείσ, καίτοι μυρίουσ τοῦ τότε χρόνου πολέμουσ ἐνέγκαντοσ· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 3:3)
• Ἀγαμέμνονοσ μεῖζον ἔτει δεκάτῳ τὴν Τροίαν ἑλόντοσ Ἰσοκράτησ δὲ μικροῦ τρεῖσ ὀλυμπιάδασ ἀνήλωσεν, ἵνα γράψῃ τὸν πανηγυρικὸν λόγον, οὐ στρατευσάμενοσ ἐν τούτοισ τοῖσ χρόνοισ οὐδὲ πρεσβεύσασ οὐδὲ πόλιν κτίσασ οὐδὲ ναύαρχοσ ἐκπεμφθείσ, καίτοι μυρίουσ τοῦ τότε χρόνου πολέμουσ ἐνέγκαντοσ· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 11:1)
• τοῦτο καὶ ἐν πόντῳ καὶ ἐπὶ χθονὶ τῆσ Φιλαδέλφου Κύπριδοσ ἱλάσκεσθ’ ἱερὸν Ἀρσινόησ, ἣν ἀνακοιρανέουσαν ἐπὶ Ζεφυρίτιδοσ ἀκτῆσ πρῶτοσ ὁ ναύαρχοσ θήκατο Καλλικράτησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 106 2:2)
• Καλλικρατίδασ ναύαρχοσ, τῶν Λυσάνδρου φίλων ἀξιούντων ἐπιτρέψαι αὐτοῖσ ἕνα τινὰ τῶν ἐχθρῶν ἀνελεῖν καὶ λαβεῖν πεντήκοντα τάλαντα, καίτοι σφόδρα δεόμενοσ χρημάτων εἰσ ὀψώνια τοῖσ ναύταισ, οὐ συνεχώρησε. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 11)

Similar forms

• ναύαρχος (92)
• ναύαρχον (75)
• ναυάρχῳ (16)
• ναυαρχίαν (15)
• ναυάρχου (14)
• ναυαρχίας (14)
• ναύαρχοι (9)
• ναυάρχους (9)
• ναυαρχίδος (7)
• ναυάρχοις (6)
• ναυάρχων (5)
• ναυαρχίδα (4)
• ναυαρχὶς (4)
• ναυαρχεῖν (3)
• ναυαρχῶν (2)
• ναυαρχοῦντα (2)
• ναύαρχοί (2)
• ναυαρχίδων (2)
• ναυαρχέειν (1)
• ναυαρχίδες (1)
• ναυαρχίς (1)
• ναυαρχήσας (1)
• ναύαρχόν (1)
• ναυαρχίαι (1)
• ναυαρχίδι (1)
• ναυαρχία (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.