Sense

1. a seafaring life, ship-owning
2. a voyage, an adventure, enterprise
3. a ship

Examples

• περὶ γὰρ ναυκληρίαν οὐχ οἱ δεινότατοι εὐτυχεῖσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν κύβων πτώσει ὃ μὲν οὐδέν, ἄλλοσ δὲ βάλλει <πολὺ> καθ’ ἣν φύσει ἐστὶν εὐτυχήσ, ἢ τῷ φιλεῖσθαι, ὥσπερ φασίν, ὑπὸ θεοῦ, καὶ ἔξωθέν τι εἶναι τὸ κατορθοῦν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 21:1)
• ἐπεὶ δὲ τῶν νόμων εἰσενεχθέντων ἔνιοι τῷ Σόλωνι καθ’ ἑκάστην προσῄεσαν ἡμέραν, ἐπαινοῦντεσ ἢ ψέγοντεσ ἢ συμβουλεύοντεσ ἐμβάλλειν τοῖσ γεγραμμένοισ ὅ τι τύχοιεν ἢ ἀφαιρεῖν, πλεῖστοι δ’ ἦσαν οἱ πυνθανόμενοι καὶ ἀνακρίνοντεσ καὶ κελεύοντεσ αὐτὸν ὅπωσ ἕκαστον ἔχει καὶ πρὸσ ἣν κεῖται διάνοιαν ἐπεκδιδάσκειν καὶ σαφηνίζειν, ὁρῶν ὅτι ταῦτα καὶ τὸ πράττειν ἄτοπον καὶ τὸ μὴ πράττειν ἐπίφθονον, ὅλωσ δὲ ταῖσ ἀπορίαισ ὑπεκστῆναι βουλόμενοσ καὶ διαφυγεῖν τὸ δυσάρεστον καὶ φιλαίτιον τῶν πολιτῶν ἔργμασι γὰρ ἐν μεγάλοισ πᾶσιν ἁδεῖν χαλεπόν, ὡσ αὐτὸσ εἴρηκε, πρόσχημα τῆσ πλάνησ τὴν ναυκληρίαν ποιησάμενοσ ἐξέπλευσε, δεκαετῆ παρὰ τῶν Ἀθηναίων ἀποδημίαν αἰτησάμενοσ. (Plutarch, , chapter 25 4:1)
• καὶ μὴν τοῦτό γε οἶσθα, ὅτι οἱ μὲν οἰόμενοι μηδὲν εὖ πράττειν οὐκ εὐφραίνονται, οἱ δὲ ἡγούμενοι καλῶσ προχωρεῖν ἑαυτοῖσ ἢ γεωργίαν ἢ ναυκληρίαν ἢ ἄλλ’ ὅ τι ἂν τυγχάνωσιν ἐργαζόμενοι ὡσ εὖ πράττοντεσ εὐφραίνονται. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 6 9:2)

Similar forms

• ναύκληρος (26)
• ναυκλήρῳ (19)
• ναύκληρον (15)
• ναυκλήρου (15)
• ναυκλήρων (13)
• Ναυκλήροις (11)
• ναυκλήρους (10)
• ναύκληροι (6)
• ναυκλήρια (4)
• ναυκληρίᾳ (3)
• ναυκληρία (3)
• ναυκληρεῖν (3)
• ναυκληρίαν (3)
• ναυκληρεῖ (3)
• ναυκληρίων (2)
• ναυκληριῶν (1)
• ναυκληρῶ (1)
• ναυκληρεῖς (1)
• ναυκληρικοὺς (1)
• ναυκληρίας (1)
• ναυκληρίοις (1)
• ναυκληρικὸν (1)
• ναυκληρικῶν (1)
• ναυκληρικὴ (1)
• ναυκληρῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.