μύστης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
μύστης
μύστου
Structure:
μυστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one who has been initiated
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡμεῖσ δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταισ ἐάροσ ἐν ὡρ́αισ μύσται τελοῦμεν οἴκτουσ, ὅτε πᾶσ χλοητόκοισι ποίαισ τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖσ ἁπαλοῖσ κομᾷ πετήλοισ, ἁ δύσγαμοσ κατ̓ οἴκουσ μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροισ καθ̓ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1̓ Ἀτθὶσ γόοισ ἀηδών. (Lucian, 9)
- πομπῶν δ’ ἐπιμελεῖται τῆσ τε τῷ Ἀσκληπιῷ γιγνομένησ, ὅταν οἰκουρῶσι μύσται, καὶ τῆσ Διονυσίων τῶν μεγάλων μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓσ πρότερον μὲν ὁ δῆμοσ ἐχειροτόνει δέκα ὄντασ, καὶ τὰ εἰσ τὴν πομπὴν ἀναλώματα παρ’ αὑτῶν ἀνήλισκον, νῦν δ’ ἕνα τῆσ φυλῆσ ἑκάστησ κληροῖ, καὶ δίδωσιν εἰσ τὴν κατασκευὴν ἑκατὸν μνᾶσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 56 4:1)
- κοτυλίσκοσ δὲ καλεῖται ὁ ἱερὸσ τοῦ Διονύσου κρατηρίσκοσ ᾧ χρῶνται οἱ μύσται, ὡσ Νίκανδρόσ φησιν ὁ Θυατειρηνὸσ παρατιθέμενοσ τὸ ἐκ Νεφελῶν Ἀριστοφάνουσ · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 57 5:2)
- 22 Βάκχον δὲ οὐ τὸν Διόνυσον ἐκάλουν μόνον, ἀλλὰ καὶ πάντασ τοὺσ τελοῦντασ τὰ ὄργια Βάκχουσ ἐκάλουν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺσ κλάδουσ οὓσ οἱ μύσται φέρουσι. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 37)
- ὦ ἴτε Δήμητροσ πρὸσ ἀνάκτορον, ὦ ἴτε, μύσται, μὴ δ’ ὕδατοσ προχοὰσ δείδιτε χειμερίουσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1471)
Synonyms
-
one who has been initiated
- ἁλιεύς (one who has to do with the sea)
