Sense

1. piece, portion
2. constituent part, member
3. member or part of the body
4. (chiefly in the plural) genitals
5. 2.797f
6. member of a council

Examples

• οἱ μὲν γὰρ ἀκολούθως τῇ κοινῇ συνηθείᾳ σχηματίζοντες τὴν φράσιν τῷ τε θηλυκῷ γένει τῆς προσηγορίας τὸ θηλυκὸν ἂν ἔζευξαν μόριον, καὶ τὴν πτῶσιν τὴν αἰτιατικὴν ἂν ἀντὶ τῆς γενικῆς ἔταξαν τὸν τρόπον τόνδε: (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 11 1:2)
• μόριον γὰρ οἰκία πόλεώς ἐστιν. (Aristotle, Economics, Book 1 5:3)
• ὅτι μέν δὴ τῆς πολιτικῆς ἄνθρωπος ἀρετῆς οὐ κτᾶται τελειοτέραν, ὁμολογούμενόν ἐστι ταύτης δέ που μόριον οἱ πλεῖστοι τὴν οἰκονομικὴν οὐ οὐμικρόν τίθενται: (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 3 1:1)
• Χρόνῳ δέ σοι ἡ μήτρα ἠφανίσθη καὶ τὸ μόριον τὸ γυναικεῖον ἀπεφράγη καὶ οἱ μαστοὶ ἀπεσπάσθησαν καὶ τὸ ἀνδρεῖον ἀνέφυ καὶ πώγωνα ἐξήνεγκας, ἢ αὐτίκα ἐκ γυναικὸς ἀνὴρ ἀνεφάνης· (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:9)
• πολλῶν δὲ θνησκόντων ἡ ἀλκὴ μετὰ τοῦ θυμοειδοῦς ἀποχωρήσασά ποι καὶ συναθροισθεῖσα περὶ ἕν τι τοῦ σώματος μόριον ἀνθίσταται τῷ κτείνοντι καὶ πηδᾷ καὶ ἀγανακτεῖ, μέχρι ἂν ὥσπερ πῦρ ἐγκατασβεσθῇ παντάπασι καὶ ἀπόληται. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 4 4:1)

Similar forms

• μόριον (199)
• μόρια (182)
• μορίων (171)
• μορίου (48)
• μοριβυς (46)
• μορίοις (30)
• μορίῳ (28)
• μόριόν (10)
• μόριά (9)
• μορι (8)
• μορίαν (8)
• μορίας (6)
• μοριενς (4)
• μορίαι (2)
• μόριμον (2)
• μόρι (2)
• μοριῶν (2)
• μορίαις (2)
• Μορίης (2)
• Μορίνων (2)
• μοριενδι (1)
• μόριμος (1)
• Μοριμηνῇ (1)
• μοριτυρυς (1)
• μοριεντις (1)
• Μορίνοις (1)
• μοριονες (1)
• Μόριχος (1)
• μοριβυς᾿ (1)
• μορίω (1)
• Μοριμηνή (1)
• μορίοιν (1)
• μοριτυρυμ (1)
• μορία· (1)
• Μορῖνοι (1)
• μοριονεμ (1)
• μορι- (1)
• Μοριμηνήν (1)
• μορίοισιν? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary