Ancient Greek-English Dictionary Language

μέλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μέλλω μελλήσω ἐμέλλησα

Structure: μέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to think of doing, intend to do, to mean to
  2. to be about to do, (by fate), to be destined to do, to be fated to do
  3. (to mark a strong possibility) to be likely to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέλλω μέλλεις μέλλει
Dual μέλλετον μέλλετον
Plural μέλλομεν μέλλετε μέλλουσιν*
SubjunctiveSingular μέλλω μέλλῃς μέλλῃ
Dual μέλλητον μέλλητον
Plural μέλλωμεν μέλλητε μέλλωσιν*
OptativeSingular μέλλοιμι μέλλοις μέλλοι
Dual μέλλοιτον μελλοίτην
Plural μέλλοιμεν μέλλοιτε μέλλοιεν
ImperativeSingular μέλλε μελλέτω
Dual μέλλετον μελλέτων
Plural μέλλετε μελλόντων, μελλέτωσαν
Infinitive μέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλων μελλοντος μελλουσα μελλουσης μελλον μελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέλλομαι μέλλει, μέλλῃ μέλλεται
Dual μέλλεσθον μέλλεσθον
Plural μελλόμεθα μέλλεσθε μέλλονται
SubjunctiveSingular μέλλωμαι μέλλῃ μέλληται
Dual μέλλησθον μέλλησθον
Plural μελλώμεθα μέλλησθε μέλλωνται
OptativeSingular μελλοίμην μέλλοιο μέλλοιτο
Dual μέλλοισθον μελλοίσθην
Plural μελλοίμεθα μέλλοισθε μέλλοιντο
ImperativeSingular μέλλου μελλέσθω
Dual μέλλεσθον μελλέσθων
Plural μέλλεσθε μελλέσθων, μελλέσθωσαν
Infinitive μέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλομενος μελλομενου μελλομενη μελλομενης μελλομενον μελλομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμέλλησα ἐμέλλησας ἐμέλλησεν*
Dual ἐμελλήσατον ἐμελλησάτην
Plural ἐμελλήσαμεν ἐμελλήσατε ἐμέλλησαν
SubjunctiveSingular μελλήσω μελλήσῃς μελλήσῃ
Dual μελλήσητον μελλήσητον
Plural μελλήσωμεν μελλήσητε μελλήσωσιν*
OptativeSingular μελλήσαιμι μελλήσαις μελλήσαι
Dual μελλήσαιτον μελλησαίτην
Plural μελλήσαιμεν μελλήσαιτε μελλήσαιεν
ImperativeSingular μέλλησον μελλησάτω
Dual μελλήσατον μελλησάτων
Plural μελλήσατε μελλησάντων
Infinitive μελλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλησᾱς μελλησαντος μελλησᾱσα μελλησᾱσης μελλησαν μελλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμελλησάμην ἐμελλήσω ἐμελλήσατο
Dual ἐμελλήσασθον ἐμελλησάσθην
Plural ἐμελλησάμεθα ἐμελλήσασθε ἐμελλήσαντο
SubjunctiveSingular μελλήσωμαι μελλήσῃ μελλήσηται
Dual μελλήσησθον μελλήσησθον
Plural μελλησώμεθα μελλήσησθε μελλήσωνται
OptativeSingular μελλησαίμην μελλήσαιο μελλήσαιτο
Dual μελλήσαισθον μελλησαίσθην
Plural μελλησαίμεθα μελλήσαισθε μελλήσαιντο
ImperativeSingular μέλλησαι μελλησάσθω
Dual μελλήσασθον μελλησάσθων
Plural μελλήσασθε μελλησάσθων
Infinitive μελλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλησαμενος μελλησαμενου μελλησαμενη μελλησαμενης μελλησαμενον μελλησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἂν ἐπεπράχεισαν τὸ ἔργον, εἰ μὴ τοὺσ μὲν Γαλιλαίουσ ἔπαυσα τῆσ ὀργῆσ, τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην δ’ ἔφην συγγινώσκειν τῶν ἤδη πεπραγμένων, εἰ μέλλοιεν μετανοήσειν καὶ πορευθέντεσ εἰσ τὴν πατρίδα λέγοιεν τοῖσ πέμψασι τἀληθῆ περὶ τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων. (Flavius Josephus, 313:2)
  • τούτων δ’ οἱ δικασταὶ ἐπὶ Κρόνου καὶ ἔτι νεωστὶ τοῦ Διὸσ τὴν ἀρχὴν ἔχοντοσ ζῶντεσ ἦσαν ζώντων, ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ δικάζοντεσ μέλλοιεν τελευτᾶν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 36 8:1)
  • βίοσ δ’ ἀπράγμων τοῖσ γέρουσι συμφέρει μάλιστα δ’ ει’ τύχοιεν ἁπλόοι τρόποισ ἢ μακκοᾶν μέλλοιεν ἢ ληρεῖν ὅλωσ, ὅπερ γερόντων ἐστίν. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 133)
  • γενόμενοσ δὲ πλησίον τῶν πυλῶν καὶ τοὺσ παρόντασ ἀσπασάμενοσ ὀλοφυρομένουσ καὶ δακρύοντασ, οἱού στέρεσθαι μέλλοιεν ἀνδρόσ, πολλὰ κατὰ τῶν παρειῶν ἀφεὶσ δάκρυα καὶ τὴν κατασχοῦσαν αὐτὸν ἀσχημοσύνην ἀνακλαυσάμενοσ, εἶπεν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 4:1)
  • ὡσ διελύθησαν ἐκ τοῦ συλλόγου καὶ τὰ λεχθέντα ἐδήλωσαν ἑκάτεροι ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσι, τὰσ ἐναντίασ ἔσχον ὑπὲρ ἀλλήλων δόξασ ἀμφότεροι, Σαυνῖται μὲν βραδύτερα τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔσεσθαι νομίζοντεσ, ὥσπερ αὐτοῖσ ἔθοσ ἐστὶ ποιεῖν, ὅτε μέλλοιεν ἄρχειν πολέμου, Ῥωμαῖοι δ’ ἐν ὀλίγῳ τὴν Σαυνιτῶν στρατιὰν ἥξειν ἐπὶ τοὺσ αὑτῶν ἀποίκουσ Φρεγελλάνουσ οἰόμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 10 2:1)
  • εἰ μὲν οὖν, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, μέλλοιέν μου καταγελᾶν ὥσπερ σὺ φῂσ σαυτοῦ, οὐδὲν ἂν εἰή ἀηδὲσ παίζοντασ καὶ γελῶντασ ἐν τῷ δικαστηρίῳ διαγαγεῖν· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 10:4)

Synonyms

  1. to be likely to do

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION