Sense

1. to think of doing, intend to do, to mean to
2. to be about to do, (by fate), to be destined to do, to be fated to do
3. (to mark a strong possibility) to be likely to do

Examples

• ὅτι μὴ γενομένων τῶν ἀνθρώπων ἀμάρτυρον συνέβαινε τὸ κάλλοσ εἶναι τῶν ὅλων, καὶ πλοῦτόν τινα πλουτήσειν ἐμέλλομεν οὔτε ὑπ’ ἄλλου τινὸσ θαυμασθησόμενον αὔτε ἡμῖν αὐτοῖσ ὁμοίωσ τίμιον οὐδὲ γὰρ ἂν εἴχομεν πρὸσ ὅ τι ἔλαττον παραθεωρῶμεν αὐτόν, οὐδ’ ἂν συνίεμεν ἡλίκα εὐδαιμονοῦμεν οὐχ ὁρῶντεσ ἀμοίρουσ τῶν ἡμετέρων τινάσ· (Lucian, Prometheus, (no name) 15:3)
• ἆρ’ ἐμέλλομέν ποθ’ ὑμᾶσ ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ. (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:24)
• οὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωσ ῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ’, οὐδὲ συκοφαντήσειν τινὰ φροντίσ, ἀλλ’ ὅστισ ἐρέτησ ἔσοιτ’ ἄριστοσ. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, antistrophe2)
• ἃ γράφειν ἂν ἤδη, εἰ ᾔδει τὴν εἰρήνην ἐσομένην, δῆλον ὡσ προκεχειρισμένων καὶ ἑτοίμων ὄντων τῶν ἀγαθῶν, ἃ ἐμέλλομεν πείσεσθαι τῆσ εἰρήνησ γενομένησ. (Demosthenes, Speeches, 42:4)
• γενομένησ δὲ τῆσ εἰρήνησ, ἃ μὲν ἡμεῖσ ἐμέλλομεν ἀγαθὰ πείσεσθαι, ἐκποδών ἐστι, φθορὰ δὲ τῶν Ἑλλήνων τοσαύτη γέγονεν ὅσην ὑμεῖσ ἴστε. (Demosthenes, Speeches, 43:1)

Similar forms

• μέλλον (395)
• μέλλει (332)
• μέλλων (240)
• μέλλειν (147)
• μέλλω (139)
• μέλλοι (112)
• μέλλεις (102)
• μέλλῃ (80)
• μέλλετε (47)
• μέλλῃς (20)
• μέλλωσι (19)
• μέλλησιν (18)
• μελλήσας (16)
• μέλλοντ (16)
• μέλλησις (15)
• μέλλε (13)
• μελλήσει (12)
• μέλλεν (10)
• μελλήσεως (9)
• μέλλετ (7)
• μελλῆσαι (5)
• μέλλοις (5)
• μελλήσεις (5)
• μελλήσαντα (4)
• μελλήματα (3)
• μελλητέον (3)
• μέλλητε (3)
• μέλλεθ (3)
• μελλήσαι (2)
• μελλήσεσι (2)
• μελλήσοι (2)
• μελλήσουσι (2)
• μέλλ (2)
• Μελλησμοῦ (2)
• μελλητὴς (2)
• μέλλει[ν] (1)
• μέλλῃ‧ (1)
• μελλήσων (1)
• μέλλονθ (1)
• μελλήσετε (1)
• μελλήσοντα (1)
• μελλήσειε (1)
• μελλησμόν (1)
• μέλλους (1)
• μελλήσῃ (1)
• μελλήσω (1)
• μέλλον‐ (1)
• μέλλωσί (1)
• Μελλὰ (1)
• μέλλᾐ (1)
• μελλέτω (1)
• μελλήσαντά (1)
• μελλοῦς (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary