Hellas Alive Dictionary - μελαγχολικος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

μελαγχολικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μελαγχολικός μελαγχολική μελαγχολικόν

Structure: μελαγχολικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from mela/gxolos

Sense

atrabilious, choleric

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	μελαγχολικός	μελαγχολική	μελαγχολικόν
	Genitive	μελαγχολικοῦ	μελαγχολικῆς	μελαγχολικοῦ
	Dative	μελαγχολικῷ	μελαγχολικῇ	μελαγχολικῷ
	Accusative	μελαγχολικόν	μελαγχολικήν	μελαγχολικόν
	Vocative	μελαγχολικέ	μελαγχολική	μελαγχολικόν
Dual	N/A/V	μελαγχολικώ	μελαγχολικᾱ́	μελαγχολικώ
Dual	G/D	μελαγχολικοῖν	μελαγχολικαῖν	μελαγχολικοῖν
Plural	Nominative	μελαγχολικοί	μελαγχολικαί	μελαγχολικά
	Genitive	μελαγχολικῶν	μελαγχολικῶν	μελαγχολικῶν
	Dative	μελαγχολικοῖς	μελαγχολικαῖς	μελαγχολικοῖς
	Accusative	μελαγχολικούς	μελαγχολικᾱ́ς	μελαγχολικά
	Vocative	μελαγχολικοί	μελαγχολικαί	μελαγχολικά

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	μελαγχολικός μελαγχολικοῦ	μελαγχολικώτερος μελαγχολικωτεροῦ	μελαγχολικώτατος μελαγχολικωτατοῦ
Adverb	μελαγχολικώς	μελαγχολικώτερον	μελαγχολικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

διὸ οἱ μελαγχολικοὶ καὶ εὐθυόνειροι. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 44:3)
μάλιστα δ’ οἱ ὀξεῖσ καὶ μελαγχολικοὶ τὴν προπετῆ ἀκρασίαν εἰσὶν ἀκρατεῖσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 99:3)
εὐιατοτέρα δὲ τῶν ἀκρασιῶν, ἣν οἱ μελαγχολικοὶ ἀκρατεύονται, τῶν βουλευομένων μὲν μὴ ἐμμενόντων δέ, καὶ οἱ δι’ ἐθισμοῦ ἀκρατεῖσ τῶν φυσικῶν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 127:3)
οἱ δὲ μελαγχολικοὶ τὴν φύσιν δέονται ἀεὶ ἰατρείασ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 168:1)

Related

ἐκστατικός (inclined to depart from)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
φροντιστικός (thoughtful)
συντονία (intense application or exertion)
συγγνωμονικός (inclined to pardon)
μεθυστικός (intoxicating)
προνοητικός (provident)
φιλόκαινος (loving novelty or innovation)
ἀδιάλυτος (undissolved)
κινητικός (of or for putting in motion)
μαχητικός (inclined to battle or war)
φιλαίτιος (fond of accusing)
ὁριστέος (one must determine)
διανοητικός (of or for thinking)
ἀκινησίᾱ (quiescence)
ὀρεκτικός (of or for the desires)
ἡσυχαῖος ()
ἀκατάληπτος (Not to be seized or conquered)
δυσκρασία (bad temperament)
κολαστικός (corrective)
τιμωρητικός (revengeful)
ἀπονίᾱ (laziness)
σάρκινος (Made of flesh)
νεμεσητικός (disposed to just indignation)
προσεκτικός (attentive)
μισολογία (hatred of argument)
διάφωνος (discordant)
θυμικός (high-spirited)
ταρακτικός (disturbing)
φιλοπόνηρος (a friend to bad men)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION