Lucian, Fugitivi, (no name) 2:

(루키아노스, Fugitivi, (no name) 2:)

τί δὲ βουλόμενοσ, ὦ Ζεῦ, τοιαῦτα εἴργασται ἑαυτόν; ἢ τί τὸ ἀγαθόν, ἀπανθρακωθῆναι ἐμπεσόντα εἰσ τὴν πυράν; τοῦτο μὲν οὐκ ἄν, ὦ παῖ, φθάνοισ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ, πρὸ αὐτοῦ ἐγκαλῶν, ὃσ ἐσ τοὺσ κρατῆρασ ἥλατο καὶ αὐτὸσ ἐν Σικελίᾳ. μελαγχολίαν τινὰ δεινὴν λέγεισ. ἀτάρ οὗτὸσ γε τίνα ποτὲ ἄρα τὴν αἰτίαν ἔσχε τῆσ ἐπιθυμίασ; αὐτοῦ σοι λόγον ἐρῶ ὃν ἔλεξε πρὸσ τὴν πανήγυριν, ἀπολογούμενοσ πρὸσ αὐτοὺσ ὑπὲρ τῆσ τελευτῆσ. ἔφη γάρ, εἴ γε μέμνημαι ‐ ἀλλὰ τίσ αὕτη σπουδῇ πρόσεισι τεταραγμένη καὶ δακρύουσα, πάνυ ἀδικουμένῃ ἐοικυῖα;

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION