Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μακάριος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μακάριος μακαρίᾱ μακάριον

Structure: μακαρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: longer form of ma/kar

Sense

  1. (mostly of men) blessed, happy
  2. (often in Plato as a plural substantive) the rich and better educated
  3. (of the dead)
  4. (of states, qualities, and the like)

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μακάριος μακαρίᾱ μακάριον
Genitive μακαρίου μακαρίᾱς μακαρίου
Dative μακαρίῳ μακαρίᾱͅ μακαρίῳ
Accusative μακάριον μακαρίᾱν μακάριον
Vocative μακάριε μακαρίᾱ μακάριον
DualN/A/V μακαρίω μακαρίᾱ μακαρίω
G/D μακαρίοιν μακαρίαιν μακαρίοιν
PluralNominative μακάριοι μακαρίαι μακάρια
Genitive μακαρίων μακαριῶν μακαρίων
Dative μακαρίοις μακαρίαις μακαρίοις
Accusative μακαρίους μακαρίᾱς μακάρια
Vocative μακάριοι μακαρίαι μακάρια
Positive Comparative Superlative
Adjective μακάριος μακαρίου μακαριώτερος μακαριωτέρου μακαριώτατος μακαριωτάτου
Adverb μακαρίως μακαριώτερον μακαριώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βέβακε γὰρ βέβακεν, οἴχεται τέκνων πρόπασα γέννα Πέλοποσ ὅ τ’ ἐπὶ μακαρίοισ ζῆλοσ ὤν ποτ’ οἴκοισ· (Euripides, choral, antistrophe 11)
  • οὐθὲν γάρ φασι δεῖν φίλων τοῖσ μακαρίοισ καὶ αὐτάρκεσιν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 104:4)
  • ἂν ὡσ οὐ, τριῶν οὐσῶν μερίδων, τῶν τε ἐκτὸσ καὶ τῶν ἐν τῷ σώματι καὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ, πάντα ταῦτα ὑπάρχειν τοῖσ μακαρίοισ χρή. (Aristotle, Politics, Book 7 6:1)
  • οὔ φημι εἶναι δυνατὸν ἀνθρώποισ μακαρίοισ τε καὶ εὐδαίμοσιν γενέσθαι πλὴν ὀλίγων ‐ μέχριπερ ἂν ζῶμεν τοῦτο διορίζομαι· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 4:3)
  • ὃ δὲ κατ’ ἀρχάσ τε ἐλέγομεν, καὶ νῦν αὑτὸσ πάρεστι λόγοσ ἀληθὴσ ὄντωσ, ὡσ οὐ δυνατὸν ἀνθρώποισ τελέωσ μακαρίοισ τε καὶ εὐδαίμοσι γενέσθαι πλὴν ὀλίγων, ἔστιν ταῦτα ὀρθῶσ εἰρημένα· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 131:2)

Synonyms

  1. blessed

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION